Czesc

 1     1|              go przedłuży.~Zratowano jednak pana.~Już nic dnia tego
 2     1|          rycerska cała.~Nie wszystka jednak z przytomnych tu dziś na
 3     1|      podobało mu się wcale. Nie chce jednak zrażać do się wybawcy swego.
 4     1|              przytakuje - a jakże! - jednak coś tam...~Kręci niepewnie
 5     1|             nawet mocno, nie własnej jednak determinacji mocą. To jedno
 6     2|    obwoływania się kupców. Najwięcej jednak gwaru i ścisku rozbrzęcza
 7     2|          popłochom gromady. Z odrazą jednak spoglądał na te karki ku
 8     2|      ostatnim docisku losu, czyni to jednak z urągowiskiem - jak to
 9     3|        myślał mnich śród pacierzy.~A jednak wywleczon z nawy, niczym
10     3|           quo ardeo!...~Nie na długo jednak wróżono uciesze tej. Oto
11     3|              siłacz gruby; ozwał się jednak dziwnie cienko, głosem zdziwionego,
12     3|             jakoś w sobie - w nazbyt jednak smutną rezygnację i bezradność
13     3|             mistrzów spróbuję ja się jednak i z tobą" - myśli. Więc
14     3|             Osmętnieli coś bardzo. A jednak, jakem to wam rzekł, panowie,
15     3|            najgorsze... Może byś nam jednak powiedział, jaka to sprawa
16     3|             gestem obzywa rybałty. A jednak przed rycerzami, dybiącymi
17     3|       przyznać to musiał.~Nieochoczo jednak piją tym razem waganty.
18     3|          chłop duży, uprzedzałem cię jednak, że nad dzisiejsze to moce
19     3|      płatnerza. Za chwilę ciągnie go jednak za fartuch ku ławie, usadza.
20     3| błogosławiące ciszę i spokój dusz.~A jednak tu i owdzie wychylała się
21     4|              pierze. Niesamowicie to jednak giętkie i skrętne, i polotne
22     4|              masz jeszcze żadnego. A jednak tu się zamąciła krynica
23     4|     nachmurzył przez chwilę; odpędza jednak sprzed czoła domysły wszelakie.~"
24     4|      tajemnicą spowiedzi.~Omylił się jednak brat Łukasz w pobożności
25     4|              policzkach. Przemógł go jednak w sobie w brodzie ukrył.~
26     4|         wszystkie grzechy z ciała.~A jednak srogim po chwili nachmurzeniem
27     4|       gościniec mnichów. Czyjegoś tu jednak przejazdu z dawna nie zatarty
28     4|    rozsnuwały bluszcze.~Wstrząsa się jednak ta cisza zaklęta: krzyk,
29     4|              w to wszystko wierzy, a jednak słucha tak uważnie, że aż
30     4|            Bóg broni!... Smutne jest jednak takie sztywne siedzenie
31     4|            zgromi ją po raz wtóry. A jednak wielkie zdumienie objęło
32     4|               Ducha cud!"~Spostrzega jednak starzec mądry, że nie poradzi
33     4|               Dlaczego wyrzekłeś się jednak doznań wśród nich i czynienia?
34     4|         ponurości swej - błogosławić jednak raczy: Bogarodzica!...~Szumi
35     4|            myśli młodemu!"~Po chwili jednak kiwał smętnie brodą:~"Nie
36     4|                od roku 1890!~Wprzódy jednak ziścić się ku temu muszą
37     4|              do żadnego cechu.~Czuwa jednak nad zmarłymi tajemnicza
38     4|     szaleńcem zuchwałym...~Zgonił ją jednak, ułapił jak tę dziewkę oporną.
39     4|            przy piersiach. "Szczupła jednak ogromnie!..." - rozczarował
40     4|          Kilku z nich przekradło się jednak do organów, by tłumionymi
41     4|            wszystkich - młodość - ma jednak osobliwy zmysł przeczuć
42     4|             waszej kompanii."~Widząc jednak pewne zaniepokojenie sumienia
43     4|       przyoblekę w habity nowicjatu, jednak tercjarzami Zakonu Ducha