Czesc

 1     1|         mierzło przez nie wszystkim i życie nawet samo. W oczach młodzieży
 2     1|          potępiony, ział omartwicą na życie świeckie i duchowne.~Powiadali,
 3     1|            pewnie błędni rycerze, tak życie powszechne uwarują najskuteczniej
 4     1| najwierniejszego, który swe zdrowie i życie z twoim zjednoczył."~"Przedałem!" -
 5     1|              ranę twoją. Dziękujęć za życie, któreś mi dziś przedłużył."~"
 6     1|             wciąż spornie.~"Nie równa życie nierówności człeczych. A
 7     2|              odepchnie wreszcie precz życie nawet samo."~"O kimże ty
 8     2|             zarojenia nasze garścią w życie nie sięgamy. Ani sięgać
 9     2|              słowo żonglerów, które w życie wiedzie!"~"Wierzęć, panie!
10     2|             znad swej stopy, uspokoi, życie i szczęście przyobieca.
11     2|              się wyszczerza. Takie to życie mocne w niejednym człeku.~
12     2|             czynów salwował, daremnie życie człecze przed grzechem,
13     3|                Nie cierpię! Nędzne to życie - połową serca zaledwie."~"
14     3|            Chce diabeł, byśmy kochali życie całą przytulnością serc
15     3|           Moja zaś troska, lekarza, o życie. Od ciebie ledwiem śmierć
16     3|           ochoczą wszystko, cokolwiek życie niesie, dobro i zło społem -
17     3|               tych chłopców zdrowie i życie, zastawia jakby sobą "to-to":
18     3|     tałałajstwo wszystko, które gnębi życie i niży naturę człeczą. I
19     3|            ich nastawanie na rybałtów życie i zdrowie.~"Mm!..." - odyma
20     3|              sakiew dumnie sięgają... Życie człecze w ogóle mało warte,
21     3|           słowo smętne o sobie: "Całe życie wyzywajże tu, człeku, mężnie
22     3|               trzyma i prowadzi przez życie. I przeklinał w duchu igrę
23     3|              ona jego oprowadza przez życie - ludziom na pokaz - póki
24     4|          rozdroża.~"Ledwiem to nędzne życie swoje w tym gwałcie zratował
25     4|             sobą przywiodły. "Ma całe życie przy beczce teraz płakać,
26     4|           temu mierznąć będzie zawsze życie stateczne; ten do goliardowej
27     4|                przeklęte niech będzie życie moje!" Pochyli się przeor
28     4|                 Pierwsze!... pierwsze życie! powtarzaj za mną, bracie,
29     4|           człecze dziękczynienie - za życie, za szaleństwa ludziom nawet
30     4|                chłonęły mury każde to życie z osobna - w samotnictwa
31     4|                Nie targnął się na swe życie ten, kto wyśpiewał o Sądzie
32     4|             więcej niźli moje i twoje życie!"~Mnich ukrył twarz w dłoniach
33     4|               wypysznia się tylko nad życie, a wszystko, co było, nad
34     4|               na najsmutniejsze bodaj życie. Wszczęła się tedy kłótnia
35     4|               co sumieniu ważniejsze: życie czy śmierć? i kto bardziej
36     4|    przeszłości wielkie i wyprowadza w życie bohatery jak z kościoła
37     4|              i nadzieja moja. Wiara w życie wyższej piękności i mocy
38     4|              I odęłoż się to serce na życie i ludzi, ku najsmutniejszej
39     4|       rozszerzą serca człecze, lepsze życie zgotują i na ziemi: Laici
40     4|             czasy! gdzie te kalwarie! Życie naprzód pędzi. A żakom pilno
41     4|            gdyby przeor ofiarowywał i życie, i serce swe stare - młodości
42     4|       wschodów człeczych nadać czasów życie i kolory.~Za żywe kamienie