Czesc

 1     1|   słuchaczki a dobrodziejki dziś bodaj jedyne!~Wyświadczcie więc
 2     1|      choć raz jeszcze, raz jeden bodaj tylko! - jak to dawniej
 3     1|    wianki splatać on gotów na te bodaj progi, po których wbiega
 4     1|       Daremnie bym wam obiecywał bodaj dusz ocknienie ku nie doznanym
 5     1|       goliard odszczeka ostatnie bodaj słowa.~Ale goliard niczego
 6     2|        barw dostałością.~Nad tym bodaj zadumały się w tej chwili
 7     2|         tamte panie z Pisma. Lub bodaj co dzień w tryumfach je
 8     2|     chwyta śmierć w szpony swoje bodaj płaszcz jego tymczasem.~
 9     2|          piekłu wydrzeć mogę, by bodaj w czyśćcu nie traciła nadziei...
10     3|    kiedykolwiek miewali waganty. Bodaj to dziś rycerzom, biskupom
11     3|          i wierzernikach grodu.~"Bodaj to sztuka prawienia romansów! -
12     3|          na miłosierdzie Boskie! bodaj wejrzeniem odnowić w sobie
13     3|        tenże goliard, gdy mu zło bodaj gorętszą krew czyniło -
14     3|       się niecierpliwie. "Oczyma bodaj odnowić by nam w sobie on
15     3|     dziewką była tymczasem, więc bodaj beczki mlekiem pokarmi "
16     3|  przystroić.~"Miejcież, panowie, bodaj wesołka prawego na to zakrólowanie
17     3|          z kuźnicy czyni; diabłu bodaj dzieło swe zleci, gdy mu
18     3|         grodzianom, panom i Bogu bodaj samemu?... Nie obraziłby
19     3|      właśnie płaczu przyczyną! I bodaj że dla większych jeszcze
20     3|        go jakby w brzuch jednemu bodaj tylko z tych znienawidzonych
21     3|      rzecze krótko: ~"Chodźmyż - bodaj by z wiary niedostatkiem
22     4|         ciepłem lub tęsknotą ich bodaj.~Od czasu do czasu zatrzymują
23     4|     strugi!... Zasię u pierwszej bodaj kałuży wolnego gościńca
24     4|       tedy, bracie, nieco więcej bodaj o tym, coc ostatnio musnęło
25     4|       wie!... Zasię tamto drugie bodaj (że to jeszcze jem wypomnę!): "
26     4|        Ducha, widzę, i od Bożego bodaj gniewu... Nie lepszy ponoć
27     4|       kobietą, ale wstrętniejsze bodaj jest takie godzenie się
28     4|           wnosi w tę ciszę barwy bodaj krzyk i wyskoki, gdy usta
29     4|        nie zdoła, więc przynagla bodaj: kopie bosą stopą klęczącego
30     4|     ramię jakie dobre, ku pomocy bodaj złudnej!..."~I gotów był
31     4|  opowiadać swe zadumania kwiatom bodaj, przy krzątaniu się koło
32     4|      przemocą) od pochylenia się bodaj nad tym ścierwem... Choć
33     4|    plemię! (Może dał Bóg ustrzec bodaj te dusze przed diabłów naporem
34     4|          niźli na najsmutniejsze bodaj życie. Wszczęła się tedy
35     4|   powiadasz, za murami zmarł?... Bodaj to! Mnie w murach tego przemierzłego
36     4|       będzie przy dzbanie i taki bodaj kmotr ponury. Cni mi się
37     4|       stypę po poecie, i śmierci bodaj sama!"~Zbiry pod murem aż
38     4|           klerki, kazimy serca - bodaj i przeory, biskupy, papieże
39     4|          to on, u ściany kruchty bodaj, zdziałał goliardowi nagrobek.
40     4| najroztropniejszy. - Aleć i taki bodaj nawet - nie z piekła on
41     4|         grodzkim. I przez wzgląd bodaj na te brylanty dziś wasze