Czesc

 1     1|       wcale.~Więc się przypatrują temu ptakowi, który z wagantami
 2     2|     dominikanów chleba!"~I wtórzą temu dzwonki ich torb.~To rojenie
 3     2|      przyjrzenia się uklejnoceniu temu.~"I stałaś się piękną bardzo
 4     2|              Nie baczę wcale! Ale temu może na dzisiejszą jeszcze
 5     2|         Przysposobił jej duszę ku temu poeta. Goliard zdał się
 6     2|   Pacierza!..."~Tak to w mieście! Temu uczty przesyle i rzyganie
 7     2|          i rzyganie w nadmiarach, temu śmierć pod jego progiem
 8     2|         pod jego progiem głodowa; temu śmiechy, radość i nadzieja,
 9     2|       śmiechy, radość i nadzieja, temu klątwy, rozpacz i głową
10     2|      rozpacz i głową o mur bicie; temu rozkosz w całowaniach pod
11     2|        ciche pieszczoty kochanki, temu ostatniego pacierza szeptanie
12     2|          rodzaju ludzkiego!... Ku temu łaską Bożą stworzone, czymżeście
13     2|      kokoszą się cnotą i rezonem, temu osobliwie rade, że przysmalać
14     2|       mogą mieć i inne jeszcze ku temu przyczyny.~Piekieł nienawiść
15     2|         przytuleniu. Nie mógł się temu nadziwić goliard, gdy wybłąkawszy
16     2|          baby w twym domu nie ma, temu chętnie wierzę: żadna żonka
17     2|          wymknąć się westchnieniu temu, które tak ciężko podnosiło
18     3|           choć się nieco zdumiewa temu zaszlochaniu, które wstrząsa
19     3|          mi się było na rynku jak temu psu o gnat... Dotknij, lekarzu,
20     3|    młodych piersi.~I rzucą się ku temu nauczycielowi, porwą na
21     3|          wygrał - ale nie uwierzą temu na sądach. Powiedzą, że
22     3|      powiada dalej:~"Przeciwi się temu spornie już tylko to rycerstwo
23     3|      wzajem: choć nie pora już ku temu, wiecują zażarcie. Rycerz,
24     3|           rybałtkach wiarę dawał, temu zwidywały się jakoweś wyloty
25     3|        rozpaczy może, iż za późno temu na pokutę, kto za kobietę
26     4|           od waganctwa rozpoczął, temu mierznąć będzie zawsze życie
27     4|       chadza, wedle ciała błądzi, temu nawet wieści o rzeczach
28     4|            swojemu niewierna. (Ku temu opowiadana była rzecz cała,
29     4|           głowie. Więc on podsuwa temu motkowi jeszcze jakąś tam
30     4|       śmierci godziną!" A wtórują temu na najwyższej nucie skrzypkowej
31     4|      wszystko!"~A i przytakiwania temu słyszeć się dały niespodzianie.
32     4|           mury klasztoru.~Wtórują temu kawki u dzwonnicy.~Rzekniesz,
33     4|           pokoleniu..." I przeciw temu śmieją oto powstawać synody,
34     4|      Wprzódy jednak ziścić się ku temu muszą przed wstępne wróżby
35     4|        świątkach duszy, a maić ku temu tatarakiem tę świetlicę
36     4|          oczyma ludzi. Machina ku temu, cała z kół zębatych, już
37     4|           tu zechce, niech się ku temu przysposobi pacierzem...~
38     4| kłótliwych gawędach żaków. (Biada temu, kto stoi o żaków chwalbę
39     4|           po rozważeniu dodaje ku temu racje już własne:~"Za radosnością
40     4|          młodego serca żarem - ku temu, aby się starły smutki z