Czesc

 1     1|     zarówno dla spraw duszy jak i ciała. Że zaś łoża snem już tylko
 2     1|     zbroja w gibkość osmętnionego ciała, tak się słania głowa, w
 3     1|      wielką chudzizną udręczonego ciała nie owisły nawet w ramionach,
 4     1|        każda zuchwałość i rączość ciała, i bystrego ducha żywość
 5     2|          wężowym zjadł, wówczas i ciała choroby wszystkie, i duszy
 6     2|          lekarstwo Kościół ma. Na ciała słabości zalecili nam leki
 7     2| przyczyniają nam na ten koniec ów ciała smęt i duszy zaniedbanie
 8     2|     cierpieniem i wielkimi szkody ciała kara wciąż i wciąż!...~Udzielił
 9     3|   przyległa, pręży kabłąk chudego ciała i dziwi się niuchem uporowi
10     3|           szaty, przylegającej do ciała samego.~Spode łba spogląda
11     3|         się skoczka rzutem całego ciała. I już nie zdziwienie ma
12     3|     Wielkie niebezpieczeństwo dla ciała i duszy jest w sztuce każdej."~"
13     3|          żonglerów duch skrzepiał ciała na boje rycerskie?! A iluż
14     3|     wszystko się ważcie lekkością ciała i ducha wolnego! Owóż i
15     3|     zbroja w gibkość osmętnionego ciała; słania się głowa w szołomie
16     3|  uwysmukla wręcz i ciebie samego, ciała twego czuciem - podnosi
17     3|          chyba niźli o zratowanie ciała.~Wystawia mnich krucyfiks
18     3|           to łasica wydłużonością ciała swego Zstępują ku niemu
19     3|           skonie, leżą w kłębkach ciała żaków jakby porozrzucane
20     4|           ziarna Twego w skorupie ciała mego! Nie daj, by pierś
21     4|        wstąpi w wieczność - urodą ciała swego."~,Nie pójdę" - tuli
22     4|      chaosu materii grubej, przez ciała człeczego skorupę uwięziony
23     4|      sobie przytakuje.~"Kto wedle ciała po świecie chadza, wedle
24     4|          po świecie chadza, wedle ciała błądzi, temu nawet wieści
25     4|       naszym samotniom! Kto wedle ciała chadza i błądzi, ten choćby
26     4|        przeor wszystkie grzechy z ciała.~A jednak srogim po chwili
27     4|          go.~I odwróciwszy się od ciała niesromnej dziewki, zapatrzył
28     4|            aż po tę rozchwiejność ciała i oczadzenie w bezwiedny
29     4|           tej pracy i rozkaprysza ciała. Już nie rączymi wyskoki
30     4|      czyniła - za krzyk radosnego ciała na "Evoe!" młodości.~Nie
31     4|           się po bieli obnażonego ciała niczym tamte gadziny po
32     4|     duszom naszym - tą pięknością ciała a duszy swej rozkładem:
33     4|          sztywno przerzuca ciężar ciała z jednej stopy na drugą.
34     4|         igrce u furty proszą. I o ciała kamrackiego pogrzebanie
35     4|          krwią rozpusty spętał te ciała na śmierć. Bo krew z tych
36     4|          uroczystsze podniesienie ciała pod kościół i uproszenie
37     4|         przewijając się koło tego ciała, migały zaledwie futerkiem
38     4|       tworząc wciąż, boryka się z ciała ostateczną bezsiłą: raz
39     4|           na klęczkach wokół tego ciała i całuje bez pamięci jej
40     4|          i wy - osiadłością wedle ciała i ducha.~Warn zaś, słuchacze