Czesc

 1     1|            to mężczyzn garstka, za kobiet ciekawością nieufnie przybłąkana,
 2     1|         gędźbą nad te puste gawędy kobiet, rozsiej mi ciszę ku zasłuchaniu.~
 3     1|            i tuhy niewieście, grał kobiet żądze strzeżone.~A gdy gęśle
 4     1|         pani niedbale: któraż bo z kobiet nie zna pani Wenus i poetów
 5     1|           ciekawości na policzkach kobiet, jeszcze nie przygasły ich
 6     1|           o goliardzie. Niejedna z kobiet jaki wiersz goliardowy o
 7     1|      oświeconych igrę zacniejszą - kobiet i młodzieniaszków pieczy,
 8     1|       niźli panów podstarzałych do kobiet już niemłodych. Do niej
 9     1|     dostatki, te piękne stroje, te kobiet bliskości nie ustające...
10     2|      jałmużnice! Alcbanty dumne na kobiet piersi!"~Skroś tłumu przepędza
11     2|      szkarłaty i purpury na stroje kobiet pięknych! A która ma skórkę
12     2|        korzenności najbardziej dla kobiet delectabiles są, wiadomo,
13     2|            piersiach takich jak ty kobiet, kędy się purpurą ich żył
14     2|  dziewczęta - klejnotowe szczęście kobiet, nie wiedząc już nawet,
15     2|          aby się zatwardziły serca kobiet, a razem serca mężów i miłośników
16     2|            datki pobożne.~Bo z rąk kobiet u kramu opadały teraz same
17     2|      iszczą się zazwyczaj marzenia kobiet pięknych. Oto klejnotami
18     2|           pstrymi łachmanami. I do kobiet się wyszczerza. Takie to
19     2|            panowie przyoblekają do kobiet. I zagziła się do życia
20     2|         kościół w piersiach mieć - kobiet to rzecz... Więc ci pacierza
21     2|        żonglery!..."~Niebawem tłum kobiet zebrał się nad nim i zachwycił
22     2|          przemogły, jak zazwyczaj, kobiet upór i ciekawość. I zniewoliły
23     2|            w życiu. Nie każda bo z kobiet i powieść nawet zrozumie,
24     3|        cichą pomoc co ładniejszych kobiet w mieście. Jakoż ledwie
25     3|            pod fletnie cienki chór kobiet:~Novus, novus amor ~est
26     3|          skąd rozlegały się krzyki kobiet karconych. Księża i mnichy
27     3|         wzięli Polacy to troczenie kobiet; tylko co u tamtych jak
28     3|           jak jeszcze nie widziano kobiet. Niby to w szacie - myśli
29     3|       poczciwą ręką. Ze wszystkich kobiet tego miasta ty jedyna nakarmiłaś
30     3|    wpuszczają. A niech która z ich kobiet - przypominają wreszcie -
31     4| przytakiwania słychać było tamtych kobiet chrząkania maciorne.~Tak
32     4|            kobiety.~Ciężka głupota kobiet lekkich musi poczekać, aż
33     4|         wyczyta: życia się nauczy, kobiet się nauczy, rozumu się nauczy.
34     4|           Za żonglerami śpiewaj na kobiet cześć! za skoczkami po rynkach
35     4|    ogromnie ważna. Takie to wasze, kobiet, czarnoksięstwo nad naszymi
36     4|      dolega, nad czym się użala. U kobiet mody nie wiedzieć. Bo one
37     4|            z grodu?!... Niejedna z kobiet, pilnie przez męża strzeżona,
38     4|       stało! Słabe są bardzo serca kobiet."~"Nie poruszaj grobów tajemnicy.
39     4|        śpiewki sprośne o wdziękach kobiet i dziewcząt. I te najplugawsze: