Czesc

 1     1|         linochoda w blaszkowym stroju rycerza i z tyczką grochową w garści.
 2     1|         kraczące a niesyte.~Wybiegało rycerza spojrzenie nad miasto, ku
 3     1|      przesłoneczny.~Targnęła się dłoń rycerza, kędy rwały się jego oczy:
 4     1|              dać milczeniu niemownego rycerza pozór grzeczny. A sama rozpina
 5     1|             się gdzie indziej, chwyci rycerza oburącz za głowę, pochyli
 6     1|          obecnego tu może przypadkiem rycerza błędnego odwołała się bezwiednie.
 7     1|           dobre. "Za bękartów jakiego rycerza błędnego gotów bym was uznać,
 8     1|            niedźwiedzia, że ta główka rycerza na nich maleńką się aż wydaje -
 9     2|       potakiwaniu takiej przezorności rycerza. "Chodźmy!" - rzecze żwawo.
10     2|       przyjmować takie zastawy. Miecz rycerza, powiadał, od którego cenniejszy
11     2|             wspaniały płaszcz i strój rycerza przechodzącego opodal z
12     2|          czynią, bezwiednie może, dla rycerza opodal - jak to dziewczęta.~
13     2|         tęsknoty do chrześcijańskiego rycerza. Papież zaślubić jej nie
14     2|                A od pysznego płaszcza rycerza wionęły w one łby jakoweś
15     2|            dla onej sromoty zatajenia rycerza Naszego komornego w zwadzie
16     2|             kolan, pochwyci obie ręce rycerza i do piersi je sobie przyciska:
17     2|        widzieć poczyna w myślach męki rycerza na kole; a bladość zgoła
18     2|             tłumie na cześć skazanego rycerza - nie by sami zamierzali
19     2|                by nie mówić o sprawie rycerza, która mu z ulic zejść nie
20     3|          ptaka. Bo od czasu pocałunku rycerza już tylko o niej myślał
21     3|             wziąłem na się z grzechem rycerza! one w sercach naszych przemoce!
22     3|       rozpytywać gorączkowo, czy tego rycerza spotkał już był gdzie w
23     3| czarnoksięstwem! Hej, kędyż ta zbroja rycerza nie poniesie! jakich zamierzeń
24     3|                spozierając zarazem na rycerza niczym ptak na węża. Bo
25     3|            zbliżywszy się wreszcie do rycerza, dłonią tak w wierzch jego
26     3|            babie.~I stanął tak u boku rycerza, gotowość swą zgłaszając.~
27     3|              do swej blaszkowej zbroi rycerza na linie i włócznię wielką
28     3|              nim cicho wsparte dłonie rycerza, jakby do przykucia u ramion
29     3|          wywinie.~"I powiodę was - za rycerza przewodem - już wiem, gdzie... -
30     3|            nagłej dopada na klęczkach rycerza, przytula się do tej jego
31     3|            opowieść a serce skazanego rycerza - wziąłeś na się w pocałunku
32     3|               w swej blaszkowej łusce rycerza na linie. Włócznia z żerdzi
33     4|            opowieść a serce skazanego rycerza - wziąłeś na się w pocałunku
34     4|           konarami tej ciszy błędnego rycerza i wędrownego poetę razem
35     4|              Konno, postacią błędnego rycerza może, snuje się tu. I zostawia
36     4|          linochód w blaszkowym stroju rycerza z żerdzią popisów w ręku;
37     4|            jak na grobowcu wędrownego rycerza. Tak mu zbodzie, zhaczy