Czesc

 1     1|   biskupa, tymi pytaniami swego pana zadyszany; sali nowe pieśni
 2     1|    smęty wszędzie. ~- W fletnie Pana organkowe ~Dudarz wieków
 3     1|   czynach Rolandowego miecza. O pana Eckharda niedoli opowiadać
 4     1|         o Krymhildy zdradzie, o pana Zygfryda śmierci, o królu
 5     1|     przedłuży.~Zratowano jednak pana.~Już nic dnia tego nie bawiło
 6     1|        nad tym, jak by (drogami pana Gawana nie idąc) uładzić
 7     1|        krew, inna powalenie się pana, trzecia zaś, najdalej stojąca,
 8     2| cenniejszy był tylko chyba oręż pana Lancelota samego." (Już
 9     2|         gdzie za grosik łaskawy Pana Boga pochwalą, głuszy je
10     2|      zapatrzyła się w strojnego pana z takim zachwytem, że te
11     2| daremnie mnich czekał, żebrał i Pana Boga chwalił. Wreszcie,
12     2|     biedne ciało człecze, przez Pana Boga stworzone?... O, nie
13     3|     oblicze jakby onej królowej pana Lancelota, o której żongler
14     3|         Ginewrę najpiękniejszą, pana Lancelota samego kochankę!
15     3|         za furtą klasztorną... "Pana Lancelota siłą królowa do
16     3|       goliard obecności takiego pana w waganckiej gospodzie i
17     3|      trosze i dlatego, że coś z pana natury jest zawsze i w zwierzęciu
18     3|    pacierzem, postem i jałmużna Pana Boga i świętych w niebie
19     3|   wetknęli mu organkowe fletnie Pana. I tak pozostawili go zadrzemaniu.
20     3|        nie oparł.~"Wszelki duch Pana Boga chwali!..." - krzyknie
21     3|    kowadło. Na nity skują teraz pana, na krzepę, na moc, na sierdzistość
22     3|         w sobie rycerski grzech pana Lancelota, który - przez
23     4|            Tak się gędzie pieśń Pana u każdego nurtu... Po dniu
24     4|         w sobie rycerski grzech pana Lancelota, który - przez
25     4|    obiecana?!... Więc po grzech pana Lancelota samego, w twoim
26     4|      kobiety! Tym oto płaszczem pana Lancelota, który ci na bary
27     4|         sumieniu łatwiejszą, od Pana Boga dostawszy rad innych
28     4|      dłonią kształty tańczącego Pana z fletnią. I szepcze do
29     4|        drze-wiej! - czasu bożka Pana, ~w Bakchowej kontynie!...~
30     4|      gorliwie organkową fletnię Pana...~Tu, w gwałtownym z nagła
31     4|      wyskoczy - i pląsa skokami Pana. Istna serc młodych muzyka.~
32     4|        żywej chwili one fletnie Pana z gościńca porywów młodych:~
33     4|      roku 630 przed Narodzeniem Pana, odkąd poczęło się przez
34     4|         od narodzenia Chrystusa Pana, jako słusznie, liczyć się
35     4| przekładał: "Żaki, Judaszże to: Pana Boga przedał!" "Nie możeż
36     4|      trupa, począł trącać swego pana: "Spójrz, co czynisz!..."
37     4|  odpychać go począł, oba kułaki pana bić go jęły po łbie.~"Przez