Czesc

 1     1|        zmrożonym i nadłamanej trzcinie. Każdy wlókł nie tylko krzyż swej
 2     1|                    czterech się ozwało. Każdy inną obiecuje powieść i
 3     1|          wezbrało w piersiach ludzkich, każdy wraz myślał o swych szatach
 4     1|              rycerski żaden, a grodzki: każdy rad wysłucha powieści prawdziwej,
 5     1|              się wreszcie w milczeniu - każdy za swojej igry koleją i
 6     1|                jak pies bezdomny o próg każdy się ociera - i przeklina
 7     1|                kto na sto koni wsadził; każdy z nich, gdzie mógł, nos
 8     1|             bardzo gburne. Rzeczy grube każdy z nich usłyszy i pojmie -
 9     2| zaprzepaszczonego miecza ceną u ludzi. (Każdy rzewnie w to wierzy, co
10     2|                 gdy pacierz nie pomaga, każdy lekarstwa w życia ochocie
11     3|             tymczasem: ilu Panków było, każdy nimfę znalazł.~Krząta się
12     3|           romansów! - wzdymają igrce. - Każdy z nich na świeżo wykąpan,
13     3|             kamratów. Obsiada go kołem, każdy wtyka mu jaki kęs z sakwy,
14     3|              wcale wagantów na świecie. Każdy by gdzieś przylgnął, gdzieś
15     3|              Wreszcie staje przed nimi. Każdy czuje, że rzuci w tej chwili
16     3|          rybałtów, baczące na ruch jego każdy. Aż się zmieszał stary,~"
17     3|              rozruchu na ulicach hołysz każdy, który bardzo nie lubi ładu
18     3|            najgorliwiej zawsze pogonią. Każdy z was śmierdzi im wolnością
19     3|            kończy wolność wasza, igrce! Każdy z was jest co najmniej przez
20     3|                 nóg chwalca z gęsią, by każdy widział - czym jest igra
21     3|             tobą stoi. Popatrz, dotknij każdy!... Przydatność? Będziesz
22     3|          prędsze a lichsze. Tylko człek każdy przy nich nazwyczaiłby się
23     3|               kobiecego poczuł na sobie każdy z nich, a wtedy pysznić
24     3|         miejskie jak kot przeleźć gotów każdy z żaczków grodzkich, gdy
25     3|                 złorzeczył na swym łożu każdy człek stateczny w trosce
26     3|            rybałtów i żaków wędrownych, każdy z toporem, czekanem, widłami
27     3|                zaświatów, która kształt każdy w niewidy odmienia zda się
28     4|             pisał w więzieniu, Boetius! Każdy żak ci to powie i na pierwszych
29     4|              ich kolana ku uklęknieniu, każdy jedną rękę w tył wyciąga,
30     4|             jest jakby dusz tych krzyk, każdy w dłoni wyciągniętej podaje
31     4|               czoło swe zamienił Chryst każdy życia kwiat, odtrąciwszy
32     4|                 i grobem cuchnącym jest każdy z nas. Żyjąc umieramy każdej
33     4|                 zrównam pany i żebraki:~każdy skoczek mi jednaki, ~żwawe
34     4|                dla was. Dla was! zrozum każdy. I korność przed tym miej.
35     4|               po goliardzie, użalał się każdy właściwie nad samym sobą.
36     4|         zabiegać - z tobą, upiorze?!... Każdy był przede mną zalotnik
37     4|         odosobnieniu nieufnym ślęczymy, każdy po izbach ciasnych, by lucrare