Czesc

 1     1|          i po trzech wstępują tu panowie niedbale. To ich lekceważenie
 2     1|          ciekawości.~Tedy słowa "panowie!" na początek powieści,
 3     1|          rycerz i książę.~Kroczą panowie poszumni, szmera za nimi
 4     1|         Nie prawdęż ja powiadam, panowie żonglerzy?... Czymże było
 5     1|         Powiedzmyż to sobie raz, panowie...!"~Milczeli żonglerzy,
 6     1| powiedzmy sobie wreszcie w oczy, panowie...!"~Goliardowe słowo spadało
 7     1|       plecy.~"Poniechajcie mnie, panowie. Mam tu zacniejsze towarzystwo
 8     1|        studni i wzniesie ramię.~"Panowie!...~Piękne jest żonglerstwo
 9     1|    prowancki. Bo zważcież tylko, panowie! rzeczy kuglców, gadkarzy,
10     1|       wam na rychły wraz koniec, panowie, rycerskiego i kupieckiego
11     1|         moja, że niejeden z was, panowie, lichszy mi przy nich i
12     1|        tłumy.~Tarczami następują panowie na goliarda, by nie podnosić
13     1|        pod miecze nieomal same.~"Panowie! - rozkłada ramiona matrony -
14     1|       rozkłada ramiona matrony - panowie, opamiętanie miejcie!...
15     1|        znowu Muzy komu w głowie? Panowie tu juszą o - s k o c z k
16     1|         uczynić z sobą mam?! gdy panowie duchownego i rycerskiego
17     2|       one półzwierze, że tak się panowie przyoblekają do kobiet.
18     2|    Ludzie wy dobrzy, oczamiż oni panowie na nią, suchą wierzbę, patrzyli -
19     3|      nimi skowyty bólu.~Ciągnęli panowie męże żonki swe do się, na
20     3|        gdy wypite już kruże.~A i panowie żonglerzy siedzą jakoś posępnie.
21     3|           Chodźmyż czym prędzej, panowie, na ulicę złotników i płatnerzy!
22     3|         głucho. - Przypomnijcie, panowie, jakem was zaklinał, byśmy
23     3|      jednak, jakem to wam rzekł, panowie, przydatniejszych ochotników
24     3|         nawet dobrze, skąd są ci panowie. I dokąd was powiodą. A
25     3|          razu, co za jedni są ci panowie!"~Żonglerzy, a za nimi goliard,
26     3|       się przystroić.~"Miejcież, panowie, bodaj wesołka prawego na
27     3|       dzierżstwa dla się szukają panowie tacy, gdy wyruszają w światy."~"
28     3|         w stronę rycerzy:~"A wy, panowie, jeszcze na rzeź ciągniecie "
29     3|    świetlistym kobiercu. Jednego panowie dosiedli konia - w zaświadczenie
30     4|        do przebicia się z grodu. Panowie hen gdzie odjechali! - ku
31     4|    zobaczą, ani dusza nie dozna. Panowie sami tylko wiedzą. Graal?...
32     4| rozprężanie się z powszedniości. Panowie zasię - po prawdzie. A Bóg
33     4|      weźmie to pomiatanie wami - panowie!... Wy to wszak wiecie najlepiej,
34     4|    którymi pomiatają wzgardliwie panowie - są tam w wielkiej estymie
35     4|      stałby się i dojrzał, gdyby panowie innego byli ducha. U nas,
36     4|     ducha. U nas, przedsię, wolą panowie zasadzać się na kupców juki