Czesc

 1     2|   zgiełku odpustowego, rozłożył lekarz swe zioła w misach na ławie;
 2     2|        Uważnym zezem dopyta się lekarz reszty. I doczeka się odeń
 3     2|         Pokiwa się przez chwilę lekarz siwobrody.~"Ja, stary, dawnom
 4     2|       serce dla żałośników. A i lekarz prawdziwie powiadał, że
 5     2|    wszystko ziele, jakie ci dał lekarz, i przestań już raz myśleć
 6     3|         kołem zgiełkliwym. Kiwa lekarz głową wyrozumiale: wie dobrze,
 7     3|          jakby makiem posiał.~A lekarz mruczał w brodę; bardzo
 8     3|  rzekłeś, mistrzu! - przytakuje lekarz, oglądając swój nóż pod
 9     3|         w tej chwili dziewka.~A lekarz ją z miejsca w pysk, aż
10     3|       bandzie igrców odnalazł."~Lekarz przy chorym zaciekawił się
11     3|    teraz, na ziemi."~Nudził się lekarz przy pulsie chorego, więc
12     3|         być zbawione."~Opatruje lekarz chorego. Dziewka klęczy
13     3|        zaraz łykiem.~Co widząc, lekarz wskazał go wszem wobec jako
14     3|         nas, Panie, ode złego."~Lekarz był rad z uzdrowienia goliarda,
15     3|      Znowuż ty! - Uszczypnie ją lekarz w policzek. - Ty jedynie
16     3|        Na stojący załatwiał się lekarz ze dzbanem. Za każdą tylko
17     3|        ducha na drogi żwawsze?! Lekarz wam mówię: zmory świata,
18     3|         uleczonych nie liczcie! Lekarz wam mówię. Gdy na nich zstąpią
19     3|       nos linochodowi.~Zagarnie lekarz ten kułak i trzyma w swoim
20     3|   frasobliwości sumień.~A i sam lekarz wgadał się w gorliwość.
21     3|        za goliardem.~Co widząc, lekarz czym prędzej zlekceważyć
22     3|        swych narzędzi. I ja tu, lekarz, z wami. Zgoła cały nasz
23     3|    podmuchem ducha. Wobec czego lekarz, stary snadź gracz na duszach,
24     3|    natłokiem zapałów.~Zwyciężył lekarz w dysputacji. Nad pstrym
25     3|        ujrzy z przerażeniem, że lekarz ma na grzbiecie szaty -
26     3|             przerwie mu cierpko lekarz z kąta. Stropił się zrazu
27     3|       tej chwili waganty.~Baczy lekarz na ten ich gorączkowy niepokój;
28     3|       niecierpliwymi gestami. A lekarz wydziwia za nimi, jak to
29     3|   wypitymi czarkami. Próżno ich lekarz tak wychwalał i sławił,
30     3|    ranną głowę lub ramię, zanim lekarz nieco dalej od grodu nie
31     4|        CZĘŚĆ CZWARTA~Wyprzedził lekarz na koniu gromadę całą. Na
32     4|        się głowa w kołpaku, gdy lekarz w tych dumaniach zapatrzył
33     4|      się pod jego dłoń. Spojrzy lekarz na Jezusa-za-murem i pochyli
34     4|       Boga, uczą kacerze.~Widzi lekarz u podstawy kamienia jakoweś
35     4|     swych - powiadał mi wczoraj lekarz na odpuście. No, i ze dzbana! -
36     4| niedobry na krwi puszczanie. "A lekarz wiedzieć o tym powinien...