Czesc

 1     1|     gędźce, i piszczki!" Pociągną dalej ku rynkowi taborem zgiełkliwym:
 2     1|          słuchać uważnie, jak żak dalej pannę do lotu sposobił.
 3     1|    baczenie na słowo:~"I mówi się dalej:"~W bizanckiej szacie z
 4     1|        małżonek, król!~I mówi się dalej... Ale teraz już do panów,
 5     1|       czapy.~I powieść gładko się dalej potoczy: "Że zaś po miastach
 6     1| pogodniejszy już o wiele, poszedł dalej. Obył się dziś i bez słuchaczów
 7     1|       płaszcz strojny kupić. Zważ dalej: i na tym zamku padł nocy
 8     1|        pod ramię i zwierza mu się dalej słowem ciepłym:~"Omierzły
 9     2|        stary. I nie prędzej mówić dalej raczył, zanim go na ławie
10     2|           w życiu swym."~I poszli dalej w milczeniu.~Tęskliwcowi
11     2|           patronki!..."~I kołacze dalej chodakami, podzwania skarbonką
12     2|     siebie ton tego kupca, prawił dalej - dziewczynie, do której
13     2|          wędrowny poeta prawił im dalej - o krwawniku, o rubinie!~
14     2|     wędrowny poeta prawi im snadź dalej - o krwawniku, o rubinie!...~
15     2|         uderzał w dzwonek i wiódł dalej śmierci obwoływacza. Z ciszy,
16     2|        gruszki szczury spłoszone. Dalej w ponurości tych murów nad
17     2|    goliarda.~A zaduma szeptała mu dalej pod kaptur:~"Czymże tak
18     3|      harcowników kraśnych. Ciągną dalej konne szeregi łuczników
19     3|       skinąwszy, by pochód ruszył dalej, tę różę sprzed piersi miotnie
20     3|          życia mknienie - wyżej - dalej - w złoty błękit wieczności...~
21     3|          jak ten koń - i poskoczy dalej w ulice. A za nim żaki.
22     3|   respektowanie wierząc - dorzuca dalej żakom ku nauce:~"Najbardziej
23     3|           o czyśćcu i piekle snuć dalej chciały. Zaś to ich rozpłomienienie
24     3|          przecie; że znów suniesz dalej z oczyma utkwionymi w dal..." "
25     3|          w nyży okiennej, powiada dalej:~"Przeciwi się temu spornie
26     3|      wsparł głowę na łokciu.~"Mów dalej - prosi - skoro już przyszło
27     3|         ramię, zanim lekarz nieco dalej od grodu nie opatrzy ich
28     4|           z westchnieniem i ruszą dalej szlakiem wędrowania.~Nie
29     4|    przynoś Mi ich więcej - słyszy dalej w tym poszumie smutnym. -
30     4|           zniecierpliwiony czytał dalej sam przez ramię przeora:~
31     4|          raczej słucha oczyma, co dalej będzie. Coś się tam kłębi,
32     4|          Bóg łzę każdą, a śmierci dalej nie będzie ani smutku, ani
33     4|           ani krzyku, ani boleści dalej nie będzie, iże pierwsze
34     4|          przeszkadzał.~Gadał tedy dalej, wywodząc gorączkowo: jak
35     4|       sarkał mistrz.~Idzie przeor dalej - żaki za nim - gdy z ciemnej
36     4|            Mnich tymczasem szepce dalej przeorowi na ucho, że na