Czesc

 1     1|         ściągnie ich tu niechybnie zza murów, z wszelakich oddali.~
 2     1|          granaty i rubiny zwiewne: zza bławych szyb widnokręgu
 3     1|    pozdrowienie waganta...!"~Dobył zza rękawa pióro i inkaustu
 4     2|          głuszy je wnet głos kupca zza kramu:~"Atłasy pawiobarwne
 5     2|        Kamienie najszlachetniejsze zza morza wiozę! Skarbce Trebizondy
 6     2|      klejnotów jęknie po raz wtóry zza kiru śmierci:~"Wymódlcie
 7     2|          sama.~Oto wychyliwszy się zza węgła następuje wprost na
 8     2|      naszczekują na się jak te psy zza kramów. Krzyczą lekarze
 9     2|        zaułkach.~Wszelaki bo naród zza murów ściągnął na odpust
10     3|            brat do klasztoru. Lecz zza wieży kościoła zabiega przed
11     3|  wybłyskami płomieni, wydawały się zza szyb ludzi statecznych nieledwie
12     3|        huknie tymczasem jakiś głos zza proga.~Rozległ się głuchy
13     3|         mieście ludu co niemiara - zza murów, z wszelakich oddali.
14     3|     Chyłkiem a czujnie wychyla się zza węgła ulicy pstra wataha
15     4|            gościńcu zaszedł; człek zza gór."~"I tenże ci mówił,
16     4|      księgi jest pospolita - ludzi zza gór. Zna wagant bywały wszystkie
17     4|      ziemiach cesarstwa, obie mowy zza Renu i tę zza gór. Więc
18     4|            obie mowy zza Renu i tę zza gór. Więc czyta chciwie,
19     4|     skrzyni cedrowej onych skarbów zza gór, dobiera się wreszcie
20     4|        mocą wyczarowała go przecie zza murów smutku i śmierci -
21     4|         opowieść o wielkim mistrzu zza gór, którego słowo jest
22     4|           niźli w głowie kobiecej.~Zza cierni i głogów klasztornego
23     4|            i smugą.~I słychać głos zza ołtarza tego:~W progi Apolla
24     4|          nie spostrzegł wcale, jak zza bluszczów wystąpiła dziewka
25     4|            otwartej. Wychylają się zza tych marmurów bieli, Po
26     4|       złote. Wynurzają się wiotkie zza głazów stęgłości, biorą
27     4|   Dziewczęta zalęknione wyskoczyły zza jasnych kolumn swej świątnicy.
28     4|         Beatrice wprowadza mistrza zza gór we wrota niebieskie.
29     4|           w przyjaźni? A mistrzowi zza gór, który światy w sobie
30     4| wszelakiego kształtu; oto: mistrza zza gór Commedia; oto: przez
31     4|            mnichy bure swe kaptury zza uchylonych drzwi celi każdej. "
32     4|           rozmowie z onym człekiem zza gór, który mu tyle opowiadał
33     4|          echową głusz wnętrza woła zza larwy a krzyża:~"Ja, goliardus,
34     4|     Hieronim."~Wynurzony znienacka zza ciemnych kolumn krypty,