Czesc

 1     1|       ulicy!"~Kto zgadnie i powie, jakie to szczęścia przeciche roją
 2     1|            miłosierdzie Boskie?! I jakie tam znowu Muzy komu w głowie?
 3     1| roztrzaskam. Bo w jakież dosyty, w jakie zażywności, w jakie rozkosze
 4     1|      dosyty, w jakie zażywności, w jakie rozkosze ugrzązłem ja, bracie?!
 5     2|   goliardowi nowy jego przyjaciel, jakie są pierwsze potrzeby w porwaniu
 6     2|            miejsca wszystko ziele, jakie ci dał lekarz, i przestań
 7     2|           ramiona: jaki grzech to? jakie jego nazwanie? Wam i do
 8     2|            z wieprzami: oto między jakie sromotniki domieszano mnie!
 9     2|      westchnienie najboleśniejsze, jakie człek znieść zdoła.~Pokonała
10     3|    piekarni - lico najpiękniejsze, jakie Bóg dał kiedy kobiecie ziemskiej!..."~
11     3|            weselu młodym. - Patrz, jakie mi pan mąż pończoszki ładne
12     3|     grodzkie. "Choćbyś im nie wiem jakie gadki wymyślał - skarży
13     3|              Powiedz: te nimfy?... jakie one z siebie były?" Goliard
14     3|           jakież to użyźnień moce? jakie soki? jakie skrzepienie
15     3|         użyźnień moce? jakie soki? jakie skrzepienie obiecuje on
16     3|          nad te śmietniki i gnaty, jakie jeno zostawili nam ludzie
17     3|       popłochu. "A onoż to." "Niby jakie: zło?'." "Nie człecze ciało
18     3|            że nie zgadniesz nigdy, jakie słowo nasze i kiedy ziścić
19     3|     wagantami i pij potem to piwo, jakie fama dla nich nawarzy. Owo
20     3|          nawet tymi obrazami mąci, jakie mu diabeł w uszy naszeptuje.~
21     4|             co wie o tych nimfach: jakie one były z siebie? czy ładne
22     4|           niedobre bywają kobiety! jakie pełne fałszu i obłudy wszelakiej!
23     4|   pośpiechu mówienia nasupła znowu jakie uogólnienie niepotrzebne -
24     4|       czoła ten czar i urzeczenie, jakie nań rzucił jej bałwochwalczy
25     4|            nie wypowie się nigdy. "Jakie widzenie?!" - niecierpliwi
26     4|            czyje!... By choć ramię jakie dobre, ku pomocy bodaj złudnej!..."~
27     4| trójgwizdem swoim to jedyne słowo, jakie natura głosić jej kazała: "
28     4|          korona wszelkiego piękna, jakie być może - żywe po wieki
29     4|         dziewkę nagą. I te grosze, jakie mu ona wtykała w trzos.
30     4|             nawet te liche grosze, jakie goliard niegdyś otrzymywał
31     4|             gęby mieć. Tymi czasy, jakie w grodzie naszym nastały,
32     4|        wskazywane tuż przy sobie. "Jakie powstanie z miejsca wspaniałe!
33     4|     powstanie z miejsca wspaniałe! jakie płynności królewskiego chodu!" -
34     4|        której się spodziewali, owo jakie rzemiosło grabarskie sprawować