Czesc

 1     1|          padnie mu pod nogi kęs jaki. On połknie go rychło, wraz
 2     1|       Bacz waść na wysoki próg, jaki masz przestąpić: w trzy
 3     1|         większego. Niechby głos jaki ozwał się w pobliżu, padną
 4     1|   goliardzie. Niejedna z kobiet jaki wiersz goliardowy o Amorze
 5     1|      mocno, by ci go nie wydarł jaki mnich przepisania chciwy
 6     1|         Daruj mi, panie, zamęt, jaki wszcząłem, i tę ranę twoją.
 7     1| żonglerowej gębie! Toć i zwierz jaki na woli, w całej gorącości
 8     2|     oddech ciężki, jakby kamień jaki toczył mu się w piersiach
 9     2|         pustce, odszukać się da jaki krewny lub powinowaty, za
10     2|            Gdybyż to był krewny jaki!~Przytakuje rycerz tym razem.
11     2|    przydał się tu chudopachołek jaki?" "Nie chcę go znać!"~Goliard
12     2|    targać i szczypać w ramiona: jaki grzech to? jakie jego nazwanie?
13     2|   człeku.~Rzucał im, kto dobry, jaki ochłap na drogę: niech podejmą,
14     2|        onym kęsem miłosierdzia, jaki jest w dobrym słowie człeczyna.
15     2|       panien. Kiedyż to żongler jaki romans o pannie opowiadał?
16     2|          lub opiewa ją trubadur jaki?... Więc i miecz mój nawet
17     2|         jabłka świeże w grodzie jaki orzech suchy na zamku wolał!...
18     3|     Jakiś ty luby przy czarce i jaki mądry przy starych zazdrościach!
19     3|         starych zazdrościach! I jaki durny przy wszystkim, co
20     3|         kamień. "Garnczek mi tu jaki! - mruczy. - A, jezdeś!" -
21     3|        go kołem, każdy wtyka mu jaki kęs z sakwy, proszą, by
22     3|         w pomrukach:~"A pożytek jaki?! grodzianom, panom i Bogu
23     3|     przed jego piersią, hej! na jaki oddech poszerza; gdy smukłość
24     3|        na ścianach. Słuchaj, na jaki gwałt łomocą bębny po grodzie
25     3|     zbiegłe - ci wiedzą: gdzie, jaki mistrz, jakiej wiedzy uczy?
26     3| gościńcu wszystek lud wędrowny, jaki tej nocy wysypał się było
27     4|       skrusze znów przez roczek jaki fałdów w szkole przysiedzi,
28     4|       sam już całkiem nie lubi, jaki że nazbyt często ryczą ją
29     4|       się przeor, ilekroć poeta jaki wędrowny zamakał się bywało
30     4|         cudem nawet natrafił na jaki skarb ducha, zagubi potem
31     4|      niej się rodzi? i ten cud, jaki ona dokonywa w waszych sercach,
32     4|       się to słyszy - może ptak jaki z gór dalekich opadł tu
33     4|        piachu łzy twej głupiej, jaki mi sypiesz w oczy?..."~"
34     4|        wiernie. A i w czwórton, jaki gęśle poddały: w trubadurski,