Czesc

 1     1|          wniósłszy rozbiegał się oczyma po urodach młodszych niż
 2     1|   rozłopotanym pod zbroją, przed oczyma pani, która tak często,
 3     1|        baczyć na milczenie moje, oczyma zgadywać odpowiedź niemego;
 4     3|      takich kolorów życia, że za oczyma śćmiła mi się i dusza!...
 5     3|        zachwytliwiec, utonął oto oczyma w jej urodzie. Więc ta jej
 6     3|   przeleźć gotowa, gdy zielonymi oczyma rozmarzeń zapatrzy się w
 7     3|    podejmie i wybłyśnie mściwymi oczyma. I wraz ramionami coś niby
 8     3|            Poderwie mu się przed oczyma, lecz półciałem tylko jak
 9     3|       lampką w drugiej, i słucha oczyma i gębą, jak też to człek
10     3|          że znów suniesz dalej z oczyma utkwionymi w dal..." "W
11     3|     żachnęli się niecierpliwie. "Oczyma bodaj odnowić by nam w sobie
12     3|           wraz kugla jakby przed oczyma im wywinie.~"I powiodę was -
13     3|     rozbłysk na murze, tuż przed oczyma mnicha, otrząsł go znów
14     4|         przystrajając. Jakże pił oczyma cichość Jej lica w kamieniu
15     4|         czegoś więcej wyczekiwał oczyma: przeor zadumał się raptownie.
16     4| nabrzmiewają na skroniach, a pod oczyma zapalają się rumieńce gorączki.
17     4|       jeszcze dłonią sobie Przed oczyma. Goliard zniecierpliwiony
18     4|          patrzy, a raczej słucha oczyma, co dalej będzie. Coś się
19     4|       polotnych. Powiódł goliard oczyma za tym przypadkiem; zamyślił
20     4|         tuż obok niego.~A że tak oczyma i duchem w innych był światach,
21     4|         słoneczny, gdy okrągłymi oczyma zapatrzyły się z lękiem
22     4|         serce człecze.~Jak gdyby oczyma olśnionymi słońcem wydarł
23     4|       głowę zapatrzona zielonymi oczyma kota w ognie pochodni tanecznych -
24     4|         zamkniętymi w tej chwili oczyma.~"Pod krzyż!"~Brat Łukasz
25     4|           niech rozdziobią przed oczyma mnichów!~Taka ponurość ogarnęła
26     4|         budki na swe pląsy przed oczyma ludzi. Machina ku temu,
27     4|   wszystkiego nie było już przed oczyma. Patrzał było przez wrąb
28     4|         rozchylać się jęły Przed oczyma jakowymś skurczem drgawkowym,
29     4| rozpustnicy rzuca się przed jego oczyma w dzikiego szału pląs. A
30     4|         mu na to Zbawiciel przed oczyma swe dłonie przebite..."~
31     4|            z zamkniętymi nieomal oczyma i szyją wyciągniętą - jak
32     4|         I objąwszy go wpół przed oczyma żaków, błaga ich nieomal:~"
33     4|    hałasie moim na dom cały. I z oczyma dziecka u szyby, widziałem...