Czesc

 1     1|          gwarzyło ochotnie z serc onych prostotą.~Tak sprawowało
 2     1|           dobywała podczas z warg onych robotników: "O królu, królu
 3     1|         na mieście o wielkoludach onych, którzy twoje, Pani, pustoszą
 4     1|           zamęty, jęli zwiastunów onych wypytywać roztropnie. A
 5     1|      zmarłe obwołują z trumien: w onych tu napisach grobowcowych
 6     1|           Odeszły mnichy.~Jakby z onych trumien w piwnicy owiała
 7     1|   włóczęgi, za wianek spleciony z onych kwiatów, których dla garści
 8     2|         Nasypał tedy kupiec garść onych sobie na dłoń i błysnął
 9     2|           przed oczy wystawia.~"W onych kamieniach - rzecze - mam
10     2|        jak twoje palce, czyniły z onych rąk kobiecych płomieniste
11     2|      myślach niejeden z przyczyny onych ramion dziewki, osobliwie
12     2|  ociekających zastygłością, czoła onych kolumn pod fontanny tryszczem
13     2|           lichej.~Wychylają się z onych domostw na śróddroże wykusze
14     2|         do stóp świętych jednej z onych postaci we wnęce dźwierzowej.
15     2|          jakby od rozorganiań się onych chórów anielskich na wieżycach
16     3|          niewiasty, smuklejszy od onych na murach kościoła; przy
17     3|          się gęśl na przedzie par onych, a przyśpiesza tonu za głosem
18     3|           cieszyć mają, jako że w onych urągowiskach młodzieży nad
19     3|          By prawdę rzec, mnie się onych przytrafiało widzieć tylko
20     3|    obyczaju poczciwości. Tylko że onych piękno ledwie chóry anielskie
21     3|  roztropność roztropnych. Bo i do onych ociężalców roztropności,
22     3|           w żebraków kompanii, po onych łaźniach, kędy ich w piątki
23     3|        rozwidniony z nagła zacień onych krużganków i podcieni na
24     3|        miesiąca bledsze życiem od onych pań w kamieniu. Rozmroczyły
25     4| szanowniejszych wyprze się pewnie onych przewodników młodego serca;
26     4|        niczym do skrzyni cedrowej onych skarbów zza gór, dobiera
27     4|           i nie lżejszym ponoć od onych szat. I bijąc tam czołem
28     4|          przemian. Bo taka jest w onych chwilach migotliwość łez
29     4| przypomnieniu rybałtowych gęśli - onych z piekarni! - gdy kołem
30     4|         jedno wie już tylko: że z onych to elementów zrodziły się
31     4|          zwalał za życia!... Że z onych to prac ponocnych w zawziętym
32     4|         stosów? i siarkowym dymem onych piekieł, którymi zastraszą