Czesc

 1     1|          zatrzymał się u wielkiej księgi graduału, w żółty blask
 2     1|           przycupnął jak kruk nad księgi szkarłatem klerk w czarnej
 3     1|            A śmieją się i drwią z księgi, którą dźwiga pod pachą.~"
 4     3|       purpurę obłamiam przeorowej księgi karty wieczne; zaś gdzieniegdzie
 5     4| kamiennego lica; karty przeorowej księgi zaludniały się jakby smukłymi
 6     4|      Jakże śnił dla Niej na karty księgi obiele i błękity szat najpowłóczystszych
 7     4|           na płaszcze a korony do księgi zdobniejsze. Blednąc poczęły
 8     4|          własne kolory na kartach księgi, pełzły i klasztornego ogrodu
 9     4|          Ożyły postaci przeorowej księgi.~Powiadał przeor dobry,
10     4|    przywiązuje do wysokiego stołu księgi.~"Tę ci, włóczęgo, penitencję
11     4|           I wyszła ta światłość z księgi i mnicha słońcu samemu naprzeciw.
12     4|     przynosząc bratu za kolory do księgi - złote błękity podniebia
13     4|           Bożej pomocy, rozdziału księgi. Niech nam wybaczą mistrze,
14     4|    zawisało twe pióro nad kartami księgi; nieme były usta moje: ponurzony
15     4|       wierszy martwe, bez tonu, w księgi się znów jak u pogan składa -
16     4|         igry nie przechowa beczka księgi. Muza w niej sama jak w
17     4|      wyciąga obie ręce w kierunku księgi na stole.~"Gdy, naszym zwyczajem,
18     4|         przeor obraził. Poniechał księgi, którą ucieszyć chciał goliarda;
19     4|           zamkniętą powieką.~Mowa księgi jest pospolita - ludzi zza
20     4|           twój!"~Na tę profanację księgi tylko wargi przeora rozchyliły
21     4|     pierwszych zaraz kartach jego księgi odnajdzie!"~Widzi przeor:
22     4|       chwili na skórze i okuciach księgi wiecznej. Kiwa głową nad
23     4|           powiada apostoł."~Nawet księgi przestały cieszyć przeora,
24     4|          Oto - myśli - sznurem do księgi przywiązany, pracuje nad
25     4|           do zapisania w grodzkie księgi nierządu. Na taką jawność
26     4|   politowania.~Ale gdy to i owo z księgi mistrza opowiadać jej począł?
27     4|  zwolniony z pętli wiążącej go do księgi, więc w nagłym wyskoku radości
28     4|         wszak przeor goliardowi z księgi, że co mistrz w duchu swym
29     4|           celi, jął układać i swe księgi w skrzyni, dzisiaj bardzo
30     4|          chłopiąt. I te wszystkie księgi kradzione przezeń po klasztorach.
31     4|      dzisiaj, za ostatni rozdział księgi naszej o błędnym rycerstwie