Czesc

 1     1|         odwarknie się na boki:~"A wy, pani złośliwa (niepiękna
 2     1|        mężów waszych oczy i uszy, wy po staremu sercem życia
 3     1|       miasta wstąpił!... Takie to wy słuchaczki i dobrodziejki
 4     1|        was pewnie... A i niedumne wy zresztą jak bękarty."~Czuł
 5     2|      Baczcież, mili, jakżeście to wy stokrotnie szczęśliwsi od
 6     2|         pod jej progiem... Ludzie wy dobrzy, oczamiż oni panowie
 7     3|       znaki tarczowe ich przodków wy, kładąc, każdego od króla
 8     3|           co wam odmawiać pocznę, wy nędzne... wy...!"~I odsadzi
 9     3|     odmawiać pocznę, wy nędzne... wy...!"~I odsadzi się pod komin,
10     3|          właściwie tak się na nią wy kosztował?" - rzucił jeden
11     3|      mówię: zmory świata, acedii, wy pogromcę! Smutek nierządny
12     3|      potępiać was będą... Ot, jak wy tę panią Muzę waszą, którąście,
13     3|       rozruchu już pogaduje? I że wy właśnie tej nocy rozpocząć
14     3|        nimi z daleka:~"Oj, durneż wy, durne!... Po tym wszystkim,
15     3|          w życiu nastaje!... Moje wy chłopcy poniewierane przez
16     3|       rosy niebieskiej. Bo świata wy przecie rosa, grodów ucieszyciele!
17     3|    zaszlocha w stronę rycerzy:~"A wy, panowie, jeszcze na rzeź
18     3|           w społeczności ludzkiej wy gorzej niż niewolniki, bo
19     3|  żonglerów oburzenie.~"Nie żelazo wy, wierę, które w ogień rzucone
20     3|          żywo, czynię to. Wiemże: wy niczemu, co jest nad dolą
21     4|     pomiatanie wami - panowie!... Wy to wszak wiecie najlepiej,
22     4|           wiedzieli. O, jakżeście wy wszyscy jednakowi!"~"Wszyscy!" -
23     4|             Nie ma sabatów, dusze wy obłędliwe!" Starł się w
24     4|       nocy larum żałobne. "Ludzie wy moi! goliard, słyszę, umarł!"
25     4|   goliardzie, któryś owo zmarł! i wy, żonglery, ostatni opowiadacze
26     4|        oczu:~"Cieszcie się, żaki! wy jesteście na Monsalwcie!...
27     4|        wyciąga ku żakom ramiona.~"Wy jesteście na Monsalwacie!
28     4|       chleb i szacunek powszedni!~Wy zasię, Muzy Terpsychory,
29     4| gościńcach swobody i beztroski!~A wy, żaki dzisiejsze, z paznokciami
30     4|     płonego: osiądziecie rychło i wy - osiadłością wedle ciała