Czesc

 1     1|       słania i, z wypogodzonym na chwilę obliczem, powiada za podziękę
 2     1|        daleka. I zachmurzy się na chwilę usteczkami. Lecz oto nagle
 3     1|        tego śmiechu skowronka.~Za chwilę siedział przy pani, gdy
 4     1|   Kradniemy wszyscy swe najlepsze chwile życia - życia smutkowi i
 5     1| nieboskłonach. Wysrebrzają się na chwilę złote do niedawna gwiazdy
 6     2|        lekarzu!"~Pokiwa się przez chwilę lekarz siwobrody.~"Ja, stary,
 7     2|        naokół. A niech ścienną na chwilę te głosy, rozlegają się
 8     2|   przelewają się w jej oczach. Za chwilę coś tężyć jej piersi poczyna,
 9     3|           poza wszystkie grzechów chwile i życia mknienie - wyżej -
10     3|        nakaz białkami oczu. By za chwilę twarz poczerwieniałą oburącz
11     3|         mu czarnoksięską mocą.~Za chwilę porwie się z miejsca i stara
12     3|            Lub może - podejmie za chwilę - może ci się przy winie
13     3|     gorliwość. Choć przycichły na chwilę, kroczy po izbie, z rękoma
14     3|       grodowi memu."~Osmętniał na chwilę; by targając brodę, podjąć
15     3|           czeladnik płatnerza. Za chwilę ciągnie go jednak za fartuch
16     3|           mieście nadarza właśnie chwilę dobrą na przebicie się przez
17     3|         żaki wykrzyczą. Ułowiwszy chwilę ciszy, dłoń wznosi i uśmiecha
18     3|           się diablę rybałtowe na chwilę taką!.. Chodźże mi stąd,
19     3|       wspominać mu każe wciąż ową chwilę, gdy rycerz pocałunkiem
20     4|          śmierci - by zjawioną na chwilę d o s k o n a ł o ś ć móc
21     4|           przeor nachmurzył przez chwilę; odpędza jednak sprzed czoła
22     4|           mistrz twój - podjął na chwilę księgę, by ją wnet odłożyć - ...
23     4|     wszystko wie! Oderwały się na chwilę jej myśli od siebie samej;
24     4|          przypomina. Że zaś dobrą chwilę miłości tak przykro zepsuł
25     4|       dotykając czoła wybrane.~Za chwilę klęczał goliard prawdziwie
26     4|      razie spod tego ciosu, by za chwilę dopiero załamać się w sobie
27     4|           i krzepnie jakoś, by za chwilę z wielkim zdumieniem spojrzeć
28     4|           wyrzucę - wychrząkał za chwilę. - Chodź tu, na górę; może
29     4|       minionych śnień bezpowrotne chwile, przed wami, miłośnice zazdrosne -
30     4|    ciernie na wale, wspominał jej chwile ostatnie, na które nadbiegł