Czesc

 1     1|          wszystko splątało się w jedno kłębowisko tanecznej uciechy.~
 2     1|     wejrzał na słuchaczy swoich. Jedno mu się tylko nie spodobało
 3     1|       grać miała, tak się cały w jedno z gęsią zwierał, tak znieobecniało
 4     1|        Przykląkł, jak trzeba, na jedno kolano - i usłyszy nad sobą
 5     1| mieszczan wasze gęśle mówione za jedno dziś waży z kuglców butlą,
 6     1|          pono zostanę... Więc to jedno już tylko powiem wam na
 7     1|        wracając na swe zamki, to jedno weźcie na swe serca ucieszone
 8     1|        nie nie sprowadzamy... To jedno wiem tylko: płacą miastu
 9     1|     jednak determinacji mocą. To jedno jeszcze tylko zdołał powiedzieć
10     2|     szpaków obwołują kupcy wciąż jedno, kołem. A gdy się w tych
11     3|    Królowo, niewiele ja wiem. To jedno powiedzieć ci mogę, choć
12     3|         nie naprzykrzasz wciąż o jedno tylko jak pan mąż lub te
13     3|   wysłuchać nie można, ledwie to jedno zdanie wyrwie się zgodnych
14     3|          czujne jak szpaki na to jedno słowo: "Muza" - zakłębią
15     3|     sobie... Które ocalić już to jedno tylko może: rzucenie w ogień!"~
16     4|         rozdroża, przyklęknął na jedno kolano, żegna się raz i
17     4|     wymodlonego cudu, żak chytry jedno oko przysłonił, by je zratować
18     4|         odprowadzał goliarda. To jedno już tylko powiadał mu na
19     4|          w którym się wszystko w jedno miesza i na drobne miele.
20     4|        trzęsie z całych sił.~"To jedno powiadaj mi - szepcze gardłowo
21     4|         tożby jej wtedy wszystko jedno było, jakim tamten był z
22     4|        się z nim dusza.~"By choć jedno dobre słowo czyje!... By
23     4|     sobie słyszenie wszelkie. To jedno wie już tylko: że z onych
24     4|        dziś w nieładzie wielkim. Jedno nawiedzenie celi samotnej
25     4|        kościołami świata... A to jedno, bracie furtianie, waży
26     4|         znienacka, jakby palec w jedno z tych ślepi wrazić chciał.~
27     4|     jakoweś lat 30: przeżyło się jedno pokolenie z Ducha... Nie
28     4|      wróżbnego roku 1890 jeszcze jedno pokolenie z ducha: czyli