Czesc

 1     1|        sprzed furty menestrela i żonglerów. Goliard niech progu przestępować
 2     1|     próżnych..."~Odepchnęła wraz żonglerów ta pycha, na dnie goliardowego
 3     1|         milsza jest nasza sztuka żonglerów: ciekawą mnogobarwność świata
 4     1|    rzeczy kuglców, gadkarzy, a i żonglerów bywa po piekarniach tyle
 5     1|         jak ta gospodyni miasta.~Żonglerów jakby kto na sto koni wsadził;
 6     2|          po stokroć gorące słowo żonglerów, które w życie wiedzie!"~"
 7     2|         wszak sam z nich cały: z żonglerów ducha. A wielu dziś takich
 8     3|       razu poznały rybałty panów żonglerów, którzy pod żaden kościół
 9     3|         podziałało wejście panów żonglerów. Ledwie ich uspokoił siłacz
10     3|  niepewność siebie i zalęknienie żonglerów:~"Laici non sapiunt ea quae
11     3|      stara się pociągnąć ze sobą żonglerów.~"Chodźmyż czym prędzej,
12     3|         spogląda na nią goliard. Żonglerów twarze rozbłysły tymczasem;
13     3|     życia... Bo zważcie: iluż to żonglerów duch skrzepiał ciała na
14     3|      odchyli rycerz od siebie to żonglerów oburzenie.~"Nie żelazo wy,
15     3|         wszelką. Bo każda, nawet żonglerów i goliardów sztuka, wydała
16     3|      bohaterzy! Taka jest nasza, żonglerów, robota - czasu mordowania
17     3|    Przeklęte niech będą powieści żonglerów!" - złorzeczył na swym łożu
18     4| franciszkanom, odpędzać od furty żonglerów i goliardów ze świata: są
19     4|      godzi się nam zapominać, że żonglerów to opowieśćmi o rycerstwie
20     4|     widzę!... Na dole zaś: gęśle żonglerów, organkowe fletnie i palety
21     4|   spowiedzi i powiadań twoich."~"Żonglerów, żonglerów to opowieści
22     4|    powiadań twoich."~"Żonglerów, żonglerów to opowieści sprawiły wszystko,
23     4|          sobie!....).~Goliarda i żonglerów duchem, a młodości za nimi
24     4|           Płonę było o nim słowo żonglerów, nie wskrzesiły go w życiu
25     4|       które w rojeniach poetów i żonglerów więcej szukało niźli w kościele
26     4|    spojrzeć na dumne szaty panów żonglerów. Rychło patrzeć, jak taki
27     4|          poddały: w trubadurski, żonglerów, goliardowy i mniszy ton,