Czesc

 1     1|       będziesz opowiadał!... A potem, w długie miesiące i lata,
 2     1|      pannę do lotu sposobił. A potem już nie śmiechem wtórzył
 3     1|       tonsury z czuba zdjąć. A potem idź mi na swe drogi piekielne!
 4     1|      trumien piwnicy.~W długie potem zaciągi organowych basów
 5     1|        karcie. I przywiesza ją potem u kołatki bramy - za votum
 6     1|       opatrunki i coś lepszego potem. Tak mówiły do pani płatnerzowej
 7     2|        odczuł zepchnięcie wraz potem urągliwe. Odtrąci od się
 8     2|     słowa herolda rozlegać się potem jęły, jakby błyskawica i
 9     3|     naprzód sobą przy tobie, a potem dopiero może i czym innym -
10     3| Hieronim - zaświadczyć mógł to potem lud mnogi, bowiem sprowadzono
11     3|      Raz czynił to człek żywy, potem zbroja niesamowita w żarzy
12     3|    ryba. I tak nań popatrzy. A potem trąca go kułakiem w czoło.~"
13     3|        się chwyta. Tylko widok potem towarzysza, jak oto żuje
14     3|       się tu z wagantami i pij potem to piwo, jakie fama dla
15     3|       w głowach się smaży. Ale potem rzecz cała z miejsca za
16     3|    milczał wciąż na ławie, a i potem wobec płatnerza roboty -
17     3|    włada po co, przydeptuje go potem. Zdawać by się mogło, że
18     4|       jaki skarb ducha, zagubi potem w pamięci nawet drogę ku
19     4|     duchem był i rozproszył to potem po gościńcach świata - komu
20     4|        jest takie godzenie się potem. Więc to jej powie tylko:
21     4|        wskoczyć wzięła ochota; potem już jak wiewiórkę z głazu
22     4|   spojrzeć przeorowi w oczy. A potem utkwić ponure wejrzenie
23     4|        rozsiewa za kwiaty - by potem co wiosna, co lato rozkwitały
24     4|        Przenajświętsza?!..."~A potem już tylko gestami pokazuje,
25     4|      przemoc przepraszali mnie potem bardzo, po rękach wszyscy
26     4|   dachem jakowe chroboty; wnet potem kwik ohydny, tupotliwe uganianie
27     4|     zanim te mieszczan córy, a potem żonka i bachory, te baldachy