Czesc

 1     1|         dla siebie. Odezwać się? Wiadomo: klerk mądry! - tylko pomyli
 2     1|         żal życia, i żyć już nie wiadomo po co. Za każdym progiem,
 3     1|         W kompanii nietrzeźwej - wiadomo - im rzecz bardziej nieoczekiwana,
 4     2|          kobiet delectabiles są, wiadomo, rodzynki. Nasypał tedy
 5     2|       pod stropem sukiennic!...~"Wiadomo czynimy!...~I zważyć nade
 6     2|   zwalczał, ten powiadał, że nie wiadomo, na co się wyrok królewski
 7     2|       ustatecznieni mieszczanie, wiadomo, nigdy niczemu nie wierzą -
 8     2|         suchy na zamku wolał!... Wiadomo, jadu pełne są te stare
 9     2|         mu w ustach:~"Zbiry!..."~Wiadomo - gdy wagant w mieście od
10     3|      olśnieniu dłonie brata; nie wiadomo: w niebali się tak zapatrzył
11     3|      wszyscy z ław. Goliard, nie wiadomo kiedy i jak, wśmignął się
12     3|         życia każdej sprawie są, wiadomo, igrce sztuk wszystkich.~"
13     3|       ciszę i zadumy. Żonglerom, wiadomo, nie brak przymizgów pań
14     3|         Zatrzepoce się mnich nie wiadomo dokąd; może w oprzytomnieniu
15     4|          nas!" - myślą rybałtki.~Wiadomo: kto żaczkiem od waganctwa
16     4|          na drobne miele. Do nie wiadomo, jak zboczył z tego na opowieść
17     4|       prządki dziewicze wetkały, wiadomo, dusz swych młodych niestatki
18     4|   fletnią, i ku zadumie w słońcu wiadomo skory, przysiadł z dala
19     4|       miłośnik gędźby kocha się, wiadomo, w słonecznych ukojeniach
20     4|      wystawiać każe piersi - nie wiadomo już komu - jak gdyby ziemi
21     4|   ogarnęła ich myśli. Nie ma bo, wiadomo, gorszego poczucia sponiewieranej
22     4|   bractwa Misericordii. Oto, nie wiadomo skąd, już się znalazł u
23     4| spojrzenie przez kryształ jest - wiadomo - niedobre. (Stąd wiedźmy
24     4|         się rzecz twoja... I nie wiadomo: one mnichy czarne - nie
25     4|        się w kościele.~"Że zwid, wiadomo - tłumaczył za wszystkich