Czesc

 1     1|    najplugawsze to bluźnierstwo twoje?... I dziewcząt durne głowy
 2     1|    pogańskie echo, ty i bractwo twoje: żonglery i murarze, goliardy
 3     1|      wielkoludach onych, którzy twoje, Pani, pustoszą krainy i
 4     1|         naszych: "Gdzie dążenia twoje?!" Obejdę wszystkie kościoły
 5     2|        cielesnego zdrowia. Alić twoje cierpienie, panie, nie zda
 6     2|        Lub w płomienistych, jak twoje, włosach noszone, takich
 7     2|        koniec zdobiąc takie jak twoje palce, czyniły z onych rąk
 8     2|       sam: Dałem manele na ręce twoje, a łańcuch koło szyje twojej
 9     2|       bezkorzystną! Alić dzieło twoje daremnie na ulicę wystawiasz:
10     2|     Właśnie spełniam to zdrowie twoje w medytacji nad winem. Więc
11     3|        tak każe liche rzemiosło twoje. A na kobiety nie pyskuj,
12     3|          E h e u! gorzkie laury twoje, nauko, przed kobietami!...
13     3|     zacniejsza się zbierze, tam twoje wszak pieśni śpiewają przy
14     3|      dwoje niegburów kocha, tam twoje pieśni szepczą w całowaniach?...
15     3|        nie zapomni w życiu... W twoje dobre oczy! - przepił. -
16     3|        gdy komu przypisany... W twoje!... Możesz nalać i trzecią.
17     3|       za malutkie to na stępory twoje: tak gadaj!" - obraził się
18     3| stworzył na wzór i podobieństwo Twoje - Synu, któryś roztęsknił
19     3|    wypisane gwiazdami powołanie twoje! - weź w piersi tchnienie
20     4|   niskim nagle głosem:~"Te usta twoje... daj...!"~Zresztą cicha
21     4|     boski liść uwieńcza skronie Twoje...~Urwały mu się słowa tej
22     4|        może więcej niźli moje i twoje życie!"~Mnich ukrył twarz
23     4|      Choćbym ci przedłużyła dni twoje, wiem: strawisz je wszystkie
24     4|         w tył: "Chryste, w ręce Twoje!..." Miękko plusnęły dłonie
25     4|   dokonywane bywają zamierzenia twoje."~Cmoknął mistrz przeora