Czesc

 1     1|      gadkarza - idzie rózga na mnichów i kropidło na nich szatańskie!
 2     1|        nawę kościoła a groszem mnichów torby, wyroił się tłum na
 3     1|    bardzo..."~Tak kazał przeor mnichów burych, sam niegdyś rycerz.
 4     1|        Wyprzedził tedy szeregi mnichów, wstąpił w przedsienie,
 5     1|      biadają dusze czyśćcowe w mnichów lamentacji.~Wtórzył im rycerz
 6     1|   człeczych łodzie rozbite - i mnichów pokutne nad nimi lamenty,
 7     2| rozlegają się pomruki czarnych mnichów:~"Chleba! Dla dominikanów
 8     3|  diabeł uwiesił. I nie wierz w mnichów upiory. Nie ma diabła! Nie
 9     3|      się nad ich dolą. A że od mnichów i klerków nauczyli się żacy
10     3|     cóż dopiero biało-czarnych mnichów nagłe zarojenie się na ulicach!
11     4|   ulicy wyśpiewa ku zohydzeniu mnichów i ich nauk - bo z mnichami
12     4|        lichym słowem i pędzlem mnichów podjęli to dzieło - na klasztoru
13     4|   furty. Nie zdziwiło to wcale mnichów obu: z starości przytrafiało
14     4|    przemawiać poczyna.~"Nasza, mnichów, Muza cicha - uspokaja go
15     4|      mchy nie jezdny gościniec mnichów. Czyjegoś tu jednak przejazdu
16     4|   pogodzie, niźli się zatruwać mnichów smutkiem: po holokauście
17     4|   ponurość tego wejrzenia. "Od mnichów wraca - myśli - kto go wie...?"
18     4|  kamratów na gościńcu, co śród mnichów porabiał - on rozpoczął
19     4|       nad ona księgą, którą od mnichów wykradła dla niego dziewczyna. "
20     4|      aa!..." - donosi z krypty mnichów chór wysoki.~I dudnią organów
21     4|       gór Commedia; oto: przez mnichów spisana żonglerowa opowieść
22     4|       pod kościół i uproszenie mnichów o pogrzebanie towarzysza
23     4|        rozdziobią przed oczyma mnichów!~Taka ponurość ogarnęła
24     4|     mroku krypty postaci dwóch mnichów zakapturzonych, kujących
25     4|        Wyprosiwszy wreszcie od mnichów łopatę i latarnię, ruszył