Czesc

 1     1|    Zawre wśród wagantów.~"Nie masz tu pośledniejszych! Wszyscy
 2     1|     waść na wysoki próg, jaki masz przestąpić: w trzy stopnie
 3     1|    tym zatraconym mieście nie masz słuchaczów i dla poety!...~
 4     1|    wielką, księgą pod pachą.~"Masz!" - wtyka mu w obie ręce
 5     1|  innym i we snach nie gadasz! Masz go wreszcie samego. A trzymaj
 6     1| rycerstwem tak mizernym:~"Nie masz tu ani jednego, który by
 7     1|      za dziesięć młodych.~Nie masz bo w każdym grodzie bardziej
 8     1|    już nie chce - poetów; nie masz w sercach mężów ciekawości
 9     2|      że nie radzęć nosić, gdy masz chęci mdłe: wielka moc obciąża
10     2|      wagantami a zbirami. Nie masz bo większych przeciwieństw
11     3|       panie!... Ot, ja, ja!"~"Masz u pułapu kościoła w absydowej
12     3|        Wiozęć i drugi rozkaz. Masz się jutro na zamku u królowej
13     3|       ładne dziś kupił... Na, masz! - Rzuca mu je na głowę... -
14     3|     ona zawsze tęsknotę żywi. Masz, bracie kwestarzu, skarbonkę
15     3|   stało, że nie skoczkę lichą masz..."~Jęła poprawiać markotnie
16     3|   osobliwie po winie. Przykre masz serce."~"Kto ci te szmaty
17     3|    pan radca miejski sam i że masz własną żonkę pod pierzyną?
18     3|     ona wonczas na ulicy: nie masz między wami pośledniejszych!...
19     3|    wsze strony po izbie. "Nie masz jej tu przecie" - uspokaja
20     3|       żak - oćwiczą na goło.~"Masz!" - obdarza tym wszystkim
21     4|   dobry, że grzechu w tym nie masz jeszcze żadnego. A jednak
22     4|   jeszcze jem wypomnę!): "Nie masz większej boleści nad wspominanie
23     4|    maszże mnie wreszcie całą, masz!... Prawda, jużeś się tam,
24     4|   żaków zasapanie nagłe:~"Nie masz smutku w śmierci! Żywię