Czesc

 1     1| warsztaty zarazem; objęło tłumy wielkie zobojętnienie zarówno dla
 2     1|   Popiciu romans... Lecz gdy te wielkie gesty rycerskie już pono
 3     1|       szafiry, granaty i rubiny wielkie: od szyb w ołowiu drgające
 4     1|       się tych kapturów mnóstwo wielkie z podołtarzowej krypty,
 5     1|        chyba, bo niebawem tłumy wielkie wysypywać się jęły z niejednej
 6     1|             Czymże było niegdyś wielkie imię wasze, które od jocus -
 7     1| sumienia swego?..."~I zdjęło go wielkie zawstydzenie przed tym wyznawcą
 8     2|         mówione.~Świata i życia wielkie obietnice wabią ze wszystkich
 9     2|      Nad czerwienie dachów, nad wielkie ich skosy i załamania bezładne -
10     2|        na śliskie tu głazy, pod wielkie okapy tych kamienic, wkroczył
11     2|     Bożego miłosierdzia mnóstwo wielkie...~Tu pod murem srogo dudniło
12     3|         komina go ułożył, jakby wielkie futro z ramion na ziem cisnął.
13     3|       go jak zawsze omierzienie wielkie dla całej tej goliardii
14     3|          U Muz były myśli tedy: wielkie poema o czyśćcu i piekle
15     3|          tym dla poety kobieta. Wielkie niebezpieczeństwo dla ciała
16     3|       pierścienne sploty zbroi, wielkie kawały kolczugi tu wyjmuje,
17     3|      rozboju... Gdziekolwiek te wielkie dziś kościoły budować Poczęto,
18     4|        nęci. Płonie nad światem wielkie lumen wiedzy i sztuki wszelakiej:
19     4|          ni te topielice w wody wielkie, one dwie: Sintgunt, wędrownica
20     4|       ją po raz wtóry. A jednak wielkie zdumienie objęło go.~I odwróciwszy
21     4|      Niczym łez krople rzęsiste wielkie oka deszczu opadły z rzadka
22     4|         spiżu budzi przeszłości wielkie i wyprowadza w życie bohatery
23     4|     blaskiem, jak w zwierciadło wielkie, w brązowe odrzwia - na