Czesc

 1     1|          sczezł z tej tęsknoty... Więcej nie powiemć, goliardzie.
 2     1|    goliardzie. Bo i nie godzi się więcej powiadać o kobiecie rycerzowi...
 3     1|           błędnym - a familia już więcej pieniędzy dawać nie chciała -
 4     2|        obraźna chorągiew coraz to więcej ciekawego ludu. Ni to mirry
 5     2|         by cię ni gród, ni ziemia więcej nie oglądały!"~Z twardym
 6     2|     niewymowny nic już im dzisiaj więcej nie Powie, westchną tym
 7     3|         niewiasty. I że mnich ani więcej myśli w głowie, ani śmiałości
 8     3|          człecze, choć raz czegoś więcej, prócz własnej ochoty! Boć,
 9     3|     pieniądze heroldy - ho, ho! - więcej niźli kiedykolwiek miewali
10     3|      twarzy otoczyło lekarza. "Co więcej wam rzekę, chłopcy: na wdzięczność
11     3| terminować u ciebie, kowalu."~"Co więcej rzec ci mam, chłopcze? Gdzie
12     4|      chyba tylko wie, w czym jest więcej prawdy.~Powracali tedy myślami
13     4|              I nie przynoś Mi ich więcej - słyszy dalej w tym poszumie
14     4|           Daremnie goliard czegoś więcej wyczekiwał oczyma: przeor
15     4|       Wiedzże tedy, bracie, nieco więcej bodaj o tym, coc ostatnio
16     4|          wszędzie na świecie jest więcej ładu niźli w głowie kobiecej.~
17     4|         wino, snadź w krwi młodej więcej słońca niż purpury, póki
18     4|           niej łapy żądzy a i coś więcej jeszcze prócz rąk.~Przed
19     4|   stopniach tronu. Ten żak z boku więcej miejsca sobie czyniąc odepchnął
20     4|          obraz u klęcznika - może więcej niźli moje i twoje życie!"~
21     4|     śmiertelnych wyliczeniem.~"Co więcej rzekęć, bracie furtianie:
22     4|      rojeniach poetów i żonglerów więcej szukało niźli w kościele
23     4|       nawet waszej, będzie zawsze więcej wnętrznego swaru niźli łez.