Czesc

 1     1|    stopniach kościoła rozstawiły mnichy bure jak to ptactwo do śpiewu
 2     1|          tylko kobiety, starce i mnichy w chórze; zatrzymała ich
 3     1|    spornie kiwali głowami, zasię mnichy czarne po stallach srożyły
 4     1|        srożyły się ponuro. Czuły mnichy czarne tę hydrę kacerstwa,
 5     1|          zszeptywały się ze sobą mnichy czarne po stallach chóru.
 6     1|    dzwony, niech się rozśpiewają mnichy, niech panny grodzkie poczną
 7     1|          snadź pośpieszają teraz mnichy do kościoła. Przystojniej,
 8     1|         kościele.~Kołaczą za nim mnichy. Zarzucił połę płaszcza
 9     1|  uroczystym rozruchu sadowią się mnichy po stallach.~Jeden z nich
10     1| rozchwiały po stallach zawodzące mnichy.~"Nie Boży ty już na świecie,
11     1|       swej służby Bożej. Odeszły mnichy.~Jakby z onych trumien w
12     3|       kobiet karconych. Księża i mnichy jakby się pod ziemię zapadli,
13     3|    srebrem okuta?... Już biegały mnichy na ratusz, że opatowi benedyktynów
14     4|          ufniejszej wiary; zanim mnichy poczęły ludzi straszyć a
15     4|      zostawimy w waszych łapach, mnichy - biadaż wtedy i życiu samemu!...
16     4|      zaklęć dzwonu osłaniały się mnichy przed gromami burzy.~I przed
17     4|       pro tertio... Nie słuchaly mnichy.~A niechęć ich rosła; nie
18     4|         myszy z norek wystawiają mnichy bure swe kaptury zza uchylonych
19     4|       pocieszeń filozofii. - My, mnichy niemiłosierne! My, bracie
20     4|   waganctwa i poniewierki!~Jeśli mnichy pogrześć goliarda w klasztorze
21     4|  pogadują ze sobą bracia. Złe są mnichy w tej chwili. Za igrę, której
22     4|          Nie pomogą!" - zamruczą mnichy, przerwawszy swe pacierze.~"
23     4|      twoja... I nie wiadomo: one mnichy czarne - nie dominikanyż