Czesc

 1     1|    pośledniejszych! Wszyscy my tu jedną goliardową familią. Wszyscy
 2     1|       Zdzwońcie miasto całe."~Ani jedna twarz nie wychyliła się
 3     1|        grodu wałęsa się z nami ta jedna już tylko: Lachesis, zalotnica-żebraczka,
 4     1|     niedolę błogą? piękna jeszcze jedną ułudę - oto co znalazł wędrowny
 5     1|          kuglce dowiązali Muzy: w jedną wagantów bandę i ordinem.
 6     2|       mnisze cnoty w tęsknocie za jedną znędznią cię tylko przed
 7     2|            odgadły wraz wszystko. Jedna za szyję towarzyszę objęła,
 8     2| anielskich na wieżycach obu. A co jedna wieża swym basem wyhuczy,
 9     3|            Zezem rozchyli goliard jedną źrenicę zeszklałą.~"Diabełś?!..."~
10     3|           znów mu się rozwiera ta jedna źrenica niepewna.~"Strzyga?!..."~
11     3|    strojna, lecz - k o b i e t a, jedna, wszystka, szkarada sumień,
12     3|         poskoczy za nim do stołu; jedną nogą na ławie przyklęknie,
13     3|     dostaje. A toć jest wszystko! Jedna jest boska igra z ciężkim
14     4|        muzyka sprzeczna: gdy nuta jedna szklanym głosem jakby nimf
15     4|      precz - gdy z myślą o niej - jedna to droga!... Wiesz wszak,
16     4|      sukni stargały się oto przez jedną noc w kraśne i zbrukane
17     4|           Lecz oto znów je dwoją: jedna promieniem w bok odbiega,
18     4|      uśmiechu. Sięgnął oburącz po jedną z tych piersi i waży oto
19     4|         podnietę, sięga przeor po jedną z ksiąg swoich. Chce bratu
20     4|      kolana ku uklęknieniu, każdy jedną rękę w tył wyciąga, poza
21     4|  znaczniejszych! Zawiodła jeszcze jedna nadzieja człowieczeństwa,
22     4|  człowieczeństwa, chybiła jeszcze jedna graalowa obietnica!... Błędni
23     4|        raz po raz kładzie rękę na jedną z tych głów rozgadanych,