Czesc

 1     1|     wieczerzy zawezwie się może sprzed furty menestrela i żonglerów.
 2     1|   tanecznej uciechy.~Oto i baba sprzed kościoła, sama w tym zarojeniu
 3     1|        oto wielkoludów pogromca sprzed roku, a jeniec mój dzisiaj,
 4     1|         goliarda. I zawlokło go sprzed ócz ulicy do bramy, wraz
 5     1|       uspokojeniu swą alterację sprzed chwili.~"Jakiego znowuż
 6     2|  Przypomniał słowa dominikanina sprzed kramu: komu to, dziś może
 7     3|    pochód ruszył dalej, tę różę sprzed piersi miotnie w uroczne
 8     3|   staremu, chciwsze gardła wino sprzed nosa wypiją, zasobniejsze
 9     3|        głęboko. Aż mu ją odjęła sprzed ust.~"Za com ci luba?" -
10     3|        nie stało, przeniósł się sprzed kościoła ze swymi worami
11     3|     przeżegnaniem się ginęło to sprzed oczu.~Pod płaszczem gwiezdnej
12     4|    przez chwilę; odpędza jednak sprzed czoła domysły wszelakie.~"
13     4|   uspokojony, odjął mu dłoń swą sprzed ust.~Goliard tymczasem o
14     4|         mu przeor siłą tych rąk sprzed lica nie oderwie i nie zatrzyma
15     4|       piersiach własna surowość sprzed chwili. (Nic tak samotnych
16     4|     nagła wszelką jej potulność sprzed chwili. Obezwała go głupim,
17     4|     ustępować jęły niczyim mgła sprzed oczu.~Więc myśli o kwiatach,
18     4|       swym niedobrym spojrzeniu sprzed chwili. I nalewa czym prędzej
19     4|         szlag!..." - zerwał się sprzed stołu z tą klątwą na samego
20     4| znienacka, by mu zerwać zasłonę sprzed twarzy. Lecz tamten uchylił
21     4|       wraz igrce o pokorze swej sprzed chwili. I po odśpiewaniu
22     4|       chwili głos niedźwiednika sprzed kościoła.~Ten bo nawet progu