Czesc

 1     1|        nad twarzą nanośnik hełmu, broda nurza się w łuskowej naszyjnicy,
 2     2|            przytakuje swym myślom brodą siwą. Po czym palec przed
 3     2|     srebrzystym zawoju na głowie. Broda jego, o czarności nad aksamity
 4     2|      poziomo wystawia się ta jego broda miedziana u szyi.~"Cieszcie
 5     2|          bardziej teraz miedzianą brodą podzwaniając niźli torbą
 6     2|         bój!"~Widzi goliard: leży broda siwa na skórzanym fartuchu,
 7     3|       gwarze, potakuje wciąż siwą brodą:~"Wiem, wiem - na pamięć
 8     3|  Uśmiechały mu się oczki nad siwą brodą i zacierały ręce, gdy krążył
 9     3|        wagantów kołysała się siwa broda i czarny kołpak uczonego.
10     3|           sterczy nanośnik hełmu: broda nurza się w łuskowej naszyjnicy;
11     3|     ukazuje się fartuch skórzany, broda po pas i ognista gęba płatnerza.~"
12     3|          sięgają: i mistrz z siwą brodą po pas, i czeladnik jego
13     3|          się nogi, przycupnął pod brodą jego, wsparł głowę na łokciu.~"
14     3|          bramę grodzką. Tymczasem broda jego nabija się okrzepami
15     4|        się nad tymi wory kołpak i broda starego. Naleczył się dziś
16     4| wędrowanie...~Trzęsie się głowa i broda siwa w śniecie pielgrzymiej
17     4|        odpasać sznur. I kiwa siwą brodą nad śladami krwi na nim,
18     4|       bardziej niż zwykle trzęsie broda jego siwa, krok zdał się
19     4|      wcale teraz nie roztrzęsiona brodą. Odmładzała ją myśli ożyłość
20     4|       chwili jednak kiwał smętnie brodą:~"Nie jesteśmyż, klerki
21     4|      Zwichrzona była w tej chwili broda starca, potargany nad czołem
22     4|        się kark, po kolana zwisła broda siwa.~"Czas sam chce, byśmy