Czesc

 1     1|     nabożeństwo wtóre w ciszy i słońcu. Pod żebraków litanie i
 2     1|    Wystawiało to spod łachmanów słońcu swe robactwo na piersiach.
 3     1|      tępo na ptaszę zwinności w słońcu.~I pątnik tu się znalazł -
 4     2|  odczutej, bo w przedwieczornym słońcu kładł się na ten kawał miasta
 5     3|   szczęściem, splatać ci będę w słońcu u źródła wianek tej jednej
 6     4|     światłość z księgi i mnicha słońcu samemu naprzeciw. Za słońcem
 7     4|    jakby pustka w przejaskrawym słońcu. Między złomami kolumn jakoweś
 8     4|    złomy, a bluszczów ciemne na słońcu gąszcze. Migoce na ich tle
 9     4|       takie milczenie zaległo w słońcu śród ruin, że zamigotaniem
10     4|       błyskliwie roześmianego w słońcu i w takie szafiry zasnutego
11     4|         fletnią, i ku zadumie w słońcu wiadomo skory, przysiadł
12     4|   szałem jego porwane' wirują w słońcu wszystkie te bezliki nikłych
13     4|     rozwala nogi i ramiona i ku słońcu na zenicie, w spiekotę jego
14     4| skwarnych woniach się tarzać, w słońcu pławić i swarzyć się śmiechem
15     4|      wciąż odchylanych jakby ku słońcu na zenicie, rozległ się
16     4|    warga w wargę i żary ziemi w słońcu całej. Południem szaleją.~
17     4|       jak te jętki, jak ważki w słońcu nad strumienia wodą: za
18     4|      wszystkich rzeczy świata w słońcu i kolorach? Dlaczego wyrzekłeś
19     4|   swawoli trzepotać się zdają w słońcu i deszczu na przemian. Bo
20     4|    wiosna, co lato rozkwitały w słońcu tym wołaniem na ludzi Pawiowym: "
21     4|     prószy barw roziskrzeniem w słońcu. Tańczy i pląsa wszystko.