Czesc

 1     1| opieszałych wkracza oto w miasto i skoczka piękna, wystawiając dumnie
 2     1|           się nie waży.~Odpowie mu skoczka, ni to królowa cygaństwa
 3     1|            szkół świata zbiegłe, i skoczka z goliardem, i żonglerzy
 4     1|       uszami wesołkowych kapturów.~Skoczka przodem krzepczy - wraz
 5     1|         bramy, wraz zatrzaśniętej. Skoczka to była z wielką, księgą
 6     1|         rycerska. Więc się śpieszy skoczka, bowiem przyobiecała im
 7     1|            przed ludźmi pewnie.~Bo skoczka otworzywszy bramę, wyskoczyła
 8     1|           spadnie przed one tarcze skoczka chyża. I wystawia na zgniecenie
 9     2|        jeden lęk a groza przed ona skoczka kościaną, która każdego
10     2|      wychynęła się z ulicy na plac skoczka zapóźniona. I bierze w chrapki
11     3|            dziś? - zaciekawiła się skoczka, zatrzymując się przed nim
12     3|         pomstliwe brzemiona doli." Skoczka tymczasem pochyla nad jego
13     3|              Ach, ty" - szepce doń skoczka grubą pieszczotą.~I zwinnym
14     3|          beczce. Ledwie to usłyszy skoczka, a ręce jej jakby coś targnęły
15     3|     tymczasem swarzył się o coś ze skoczką. "Gdym ci taka niepoczciwa,
16     3|            na ławie.~Spostrzeże to skoczka, więc ściągnie mu kaptur
17     3|           ubocze. Wytargnie mu się skoczka rzutem całego ciała. I już
18     3|           mnich karcący.~Plunie mu skoczka w gębę. I wionie jak kot
19     3|            przyodziewku obnaży się skoczka całkiem. I dosiędzie onego
20     4|          doczekawszy się jego, gdy skoczka zaniepokojona pobiegła za
21     4|      cygaństwa" a matka beztroski: skoczka, pełna zawsze pogardy dla