Czesc

  1     1|   najgnuśniejsze, które i pacierza za dusze ku zbożnemu jałmużnictwu
  2     1|           mnich jakiś, z klasztoru za opasłość wygnany, i klerk,
  3     1|           chwilę obliczem, powiada za podziękę całą:~"Święty chlebuś
  4     1|      obronie siebie samego, wzywał za świętym Pawłem, aby ludzie
  5     1|           nowina po mieście całym.~Za bławymi szybami w ołowiu
  6     1|        Bacche!", a tak wystraszoną za ręce ze ścisku ludzkiego
  7     1|      otroki śmiechem jak te koguty za starym kurem. Kokoszą się
  8     1|            zaułka: skoczki bachowe za kozodoje w kudły capów obszyte.
  9     1|          capów obszyte. I zagonili za niewiastami. Niczym koza
 10     1|           jeno ciemnym i rzemieniu za pas cały. W poważnym otoczeniu
 11     1|         słuchaczom, jak gdyby hen, za murami, pod dalekie cwały
 12     1|          skargę niesie.~W cwał tuż za nim pędzi Echo~i dudni po
 13     1|           czasami przypomina Echo. Za wartką nutą rogu słyszeć
 14     1|       giezło dziergane i postronek za pas cały.~Długo grzmiał
 15     1|           jeszcze kanonik na ludzi za grzech wspierania wagantów.
 16     1|         Jakaż to mężczyzn garstka, za kobiet ciekawością nieufnie
 17     1|          ciekawość, staje nam dziś za słuchaczy jedynych śród
 18     1|           i owa garstka przybłędów za kobietami: wszystko, co
 19     1|      kozłów. I wskazując posochami za miasto, w góry, skąd przybyli,
 20     1|         rycerzowi Twemu! stęsknion za Tobą jest bardzo..."~Tak
 21     1|           panowie poszumni, szmera za nimi niewieściego dworu
 22     1|           pawęże barwiste wsparci. Za nimi dźwierze o potężnych
 23     1|         dłonie jej podawały mu się za oparcie, aby powstał. Ledwie
 24     1|           kobiecą odpowiadała pani za niego sama, szukając zarazem
 25     1|            tego śmiechu skowronka.~Za chwilę siedział przy pani,
 26     1|             chwyci rycerza oburącz za głowę, pochyli ją sobie
 27     1|           Zahuka sowa na poniżu, a za trzecim razem, jakby łasicą
 28     1|         pustka w kościele.~Kołaczą za nim mnichy. Zarzucił połę
 29     1|            nagle rozżaleniu do się za to poniechanie druha przed
 30     1|          pokutne nad nimi lamenty, za dusz czyśćcowych żale de
 31     1|           z ich piersi kamiennych, za żywą krew dążenia...~Gądł
 32     1|      mieszczan wasze gęśle mówione za jedno dziś waży z kuglców
 33     1|         mówię! toż oni rzecz naszą za lichszą snadź mają, bo gdy
 34     1|             które i są, i wolą być za dnia ślepe, bo jeszcze przyćmiewają
 35     1|       wreszcie w milczeniu - każdy za swojej igry koleją i losem.~
 36     1|            gardła nie żałował: pił za długie posty! Piłby przezornie
 37     1|          posty! Piłby przezornie i za posty przyszłe, gdyby tu
 38     1|         żyć już nie wiadomo po co. Za każdym progiem, zda się,
 39     1|     publice! - patrz, oglądają się za tobą."~Tak więc poszanowanie
 40     1|          rozżala i gra w piersiach za rybałtowe gęśle same:~"Łzy
 41     1|         rybałtowe gęśle same:~"Łzy za szczęściem na wydeptanym
 42     1|            potem u kołatki bramy - za votum włóczęgi, za wianek
 43     1|         bramy - za votum włóczęgi, za wianek spleciony z onych
 44     1|       szczęścia samego na świecie.~Za czym, pogodniejszy już o
 45     1|      rzeczą uganiać się po mieście za kęsem lada jakim.~"Nie czyń
 46     1|            goliard mimo osępienia.~Za rytmem kroków dziewczyny,
 47     1|      rytmem kroków dziewczyny, jak za werblem na przedzie, kroczyła
 48     1|        stołu posadzimy cię, jak to za ojców bywało. Będziesz nas
 49     1|           ich hałasie, - I nie tak za ojców bywało."~Ą gdy przez
 50     1|     jednego, który by się zastawił za wolnego ptaka prawdę i szyję?!..."~
 51     1|           skoczki opowiedziały się za wagantami: że naród to wolny;
 52     1|     obrusza; że dawniejszy obyczaj za podniesienie ręki na gęślarza
 53     1|         drze się o tego goliarda - za dziesięć młodych.~Nie masz
 54     1|          Rad nierad burmistrz biec za nią musi: nie daj Boże,
 55     1|       straże, a turbować ich mocno za nieposzanowanie świętego
 56     1|           tę ranę twoją. Dziękujęć za życie, któreś mi dziś przedłużył."~"
 57     1| przyglądają mu się te oczy dobre. "Za bękartów jakiego rycerza
 58     1|      gdzieś na gościńcach świata - za liczne jego potomstwo z
 59     1|         oklepiec chwyciło goliarda za ramię i zatrzęsło nim -
 60     1|         nie ustające... Nie tak to za dobrej młodości bywało!...
 61     1|    niedźwiednik oprowadza po rynku za kolec w nosie. A żaden żongler
 62     1|           prawdziwości cudzej.~Ale za ramię pociągnięty pokroczył.
 63     2|      płaszcz i szatę, które mu był za cenę miecza odprzedał. Choć
 64     2|          ubierz, kobiety zjedzą go za cukier."~Szarpnął się teraz
 65     2|        przed osoby dostojnością. A za odchodzącymi panami zamiata
 66     2|           mnisze cnoty w tęsknocie za jedną znędznią cię tylko
 67     2|             innym czyni niejednego za młodu (kobietom tego nie
 68     2|          sercu nieci... Bóg zapłać za datek szczodry... A gdy
 69     2|       tylko? Czyż nie wyszydza was za to powszechność cała?"~"
 70     2|      otępienia goliard pociąganiem za płaszcz cucić musiał.~"Panie,
 71     2|      obejrzawszy się nawet uważnie za przechodniem onym.~"Chyba!... -
 72     2|        jaki krewny lub powinowaty, za którym wszak oglądają się
 73     2|      rozbiegane kurki. Ledwo gdzie za grosik łaskawy Pana Boga
 74     2|           że i jedwab sam dla niej za gruby, dla tej mam bisior
 75     2|         widok obrazu, który kupiec za chorągiew u swego kramu
 76     2|         bokach, wionie z szelestem za towarzyszą ujrzaną. Dopieroż
 77     2|            dla takich ptaków.~Stoi za ławą chłop w aksamitach
 78     2|     poprosicie, choć dla mieszczek za pyszne to stroje. Mam za
 79     2|           za pyszne to stroje. Mam za to dla was bursztyny w tych
 80     2|            mały palec swej ręki. - Za morzem przytrafia się, że
 81     2|           nieba szafir spada: stąd za nadzieję w pierścieniach
 82     2|       odgadły wraz wszystko. Jedna za szyję towarzyszę objęła,
 83     2|         Goliard inaczej rozumiał - za dziewczęta - klejnotowe
 84     2|          wypowiada te odczucia swe za nie:~"Byle tylko to łaskotanie
 85     2|           nie poznając ludzie, coś za jeden, po grzechów twoich
 86     2|        owoż to! owoż wam, kobiety, za poły mnie teraz targać i
 87     2|         klejnotów tęcze, stały oto za służki skomliwe, głaszczące
 88     2|      niepokojem zaroiły się tłumy: za chłopcem kościelnym wstępował
 89     2|           Z ciszy, jaką zostawiali za sobą, zrywało się za nimi
 90     2|    zostawiali za sobą, zrywało się za nimi gromadne szeptanie
 91     2|            zdobne opaski biodrowe. Za tę żon jałmużnę, nazbyt
 92     2|       przelewają się w jej oczach. Za chwilę coś tężyć jej piersi
 93     2|         wianuszkiem. I powlecze ją za sobą, bardziej teraz miedzianą
 94     2|          mnich ją pewnie przystroi za sułtankę. Od stóp do głowy
 95     2|           że to pewnie napomnienie za opieszałość w przedsięwzięciach
 96     2|         Srodze was Pan Bóg pokarał za grzechy wasze, bracia trądem
 97     2|          się pod ramiona i skomleć za jałmużną litościwego dotknięcia,
 98     2|     dotknięcia, a bardziej jeszcze za onym kęsem miłosierdzia,
 99     2|           chmara, niczym szarańcza za żerem nieustannie podrywna,
100     2|        chóry anielskie powiodą was za ręce najpiękniejsze panie!..."~
101     2|            dziada i diabła takiego za cały kościół w piersiach
102     2|            Bacz, dajęć tę jałmużnę za dusze wszystkich grzesznic,
103     2|            ludziom nazbyt miłych - za to przydawanie życiu skrzydeł
104     2|           życiu skrzydeł lekkości! za ich wolne z świata smętem!"~
105     2|        szmatek niewieścich, wlokąc za sobą niejednych piersi zadławiony
106     2|        kościoła progach stał - sam za chorągiew na wietrze łopotliwą -
107     2|           wwłóczon, spalony ma być za żywa na zwykłym miejscu
108     2|           niego w stado owiec.~Tuż za nimi, jakby w ziemię z przerażenia
109     2|         łoże przed ludźmi osłonić. Za rapt dziewczynie zadany
110     2|           pot wystąpił mu na czoło za ciernie tej męki największej -
111     2|           znakami do chwytania się za nią. Alić topielcowa wręcz
112     2|         spod dłoni, na tym większe za każdym razem otrząsy. Nagle
113     2|    chciałeś? I sameś poszedł sobie za swata nocą do jej alkierza?
114     2|           płaczem dziewczyna taka. Za nią inne. A i starsze kobiety
115     2|          progi, kędy wzywał dzwon.~Za tym zapłakanym korowodem
116     2|            tłoczenie się teraz oto za mnichem i nawoływanie do
117     2|         jak tę kiełbasę na patyku!~Za matronami postępują młode
118     2|            gdzie się przypytał!... Za jabłka świeże w grodzie
119     2|          patrzyli - czy czym?!..."~Za córami kroczą ojcowie: osoby
120     2|        prawo nazbyt świeże i parzy za dotknięciem. Gdy prawo nieco
121     2|     zszeptywania się młodzieży tuż za nimi. Gromadą ciągnie młódź
122     2|       Szczur odrazy wcisnął mu się za kołnierz. Ponurość nędzy
123     2|         milczeniu gburów, i tu się za nim przywlokły. Oto pełgają
124     2|          czołgi. Nawet oglądać się za nimi nie potrzebował; zęby
125     2|            luzem chodzi, snują się za nim zazwyczaj cienie takie;
126     2|       myśli tymczasem goliard. - I za moim śladem szukają teraz
127     2|     spokojem obie wieże kościelne.~Za iglice podniebne między
128     2|             sterczących nad grodem za dwie góry wieżate z koroną
129     2|           nade wszystką ziemię!...~Za trąb anielskich rozśpiewy,
130     2|            oto pod dom Boży, który za Boga wolą zdziałał geniusz
131     2|        czasów siwobrode; wyciągają za procesją ramiona wyschłe
132     2|       zawiódł do kościoła: sam Bóg za te przewody zapłaci! Za
133     2|            za te przewody zapłaci! Za nimi ich prawnuczęta chyba,
134     2|      poderwie kotwicę i wypłynie - za morze! - ku Ziemi Świętej! -
135     2|          wszystkich ludzi z grodu.~Za dobrym bratem najbardziej
136     2|    pogardzanej lichoty grodzkiej - za franciszkaninem wiodącym
137     2|           procesję - jak te klucze za żurawiem dogarniali się
138     2|   toporzyskiem obusiecznym! Pawęż, za którą i konny by się ukrył -
139     2|           ci Bóg da długie zdrowie za to wszystko, coś nagadał
140     2| przygnębienia myśli.~We wnęce muru za kratami widniały garbate
141     2|    szczęście nawet samo, oddają ni za co, bo za ono waganctwo
142     2|          samo, oddają ni za co, bo za ono waganctwo goliardowe -
143     2|     niejeden z nich, bywa, jedynie za to nieustawanie w szukaniu
144     2|           go taką żałością do Boga za kamratów i za się, że już
145     2|     żałością do Boga za kamratów i za się, że już tylko wargi
146     2|       przed zgorszeniem pobożnych.~Za rytmem kroków dziewczyny,
147     2|      rytmem kroków dziewczyny, jak za werblem na przedzie, wkracza
148     3|            a w twarz ich cielesną, za żywa, pojrzeć nigdy się
149     3|            pstrokatej sfora wbiega za ptactwa wiatrem aż na schody
150     3|      łuczników w kitowych czapach. Za nimi dopiero widać jasne
151     3|          wreszcie ręce nieskore, a za rękoma i usta mnicha. Nie
152     3|      tęsknicy dawnego rycerstwa. A za królem i ja się kochać nie
153     3|        choć oślepion, obraca głowę za wyżą widnokręgu.~"Bacz owo,
154     3|       błękitny w księgę kładę. Nie za grzech mi to liczy przeor
155     3|             A odpustową porą nawet za kwestarza oto na miasto
156     3|           takich kolorów życia, że za oczyma śćmiła mi się i dusza!...
157     3|           swych skrytych miała się za królową Ginewrę najpiękniejszą,
158     3|     pogrozę, wypiętrzone wieżyska.~Za rozchwiejną ciszę pól na
159     3|         pokrzykach żaków pędzących za nim. Ujrzawszy brata, ucieszył
160     3|          poskoczy dalej w ulice. A za nim żaki. Śmieją się, niecnoty,
161     3|       bezradniej myślom z wieczora za furtą klasztorną... "Pana
162     3|          zdziałać, a królową w nim za anioła. ~Zdołaszli to?"~
163     3|            I chwyci się rozpacznie za głowę.~Podejmie się pan
164     3|         niejedno wolno, przed czym za dnia i pazurami się bronią;
165     3|       capów futrze zaganiają tylko za młódkami. Brzydzą się Panki
166     3|       satyrów. Rychło patrzeć, jak za dąsami i gniewem taka skłonność
167     3|            ich psotom nastręczają: za kozią bródkę targają, kłują,
168     3|         swym gieźle podwiewnym. Że za pieśń śpiewaną na kanoniach
169     3|          onych, a przyśpiesza tonu za głosem fletni. Rozskakał
170     3|     skarbonkę zasobną, wytrząchnij za to choć grosik!"~"Jam wasz
171     3|            ramionami okrzyknie się za nimi:~"Za to klasztoru okradzenie
172     3|            okrzyknie się za nimi:~"Za to klasztoru okradzenie
173     3|           snadź i wstyd sam już im za ciasny ku uciesze onej.
174     3|           dobyte, prężą przed sobą za rogi bodliwe. I w poskokach
175     3|            uszach - opodal drugi - za węgłem trzeci się czai.
176     3|        widziały niewiasty, gdy mąż za kark już chwytał i rzucał
177     3|           romansem głowę sczmucił, za szatę ze skrzyni najdroższą,
178     3|        zdzieli, tam i przydepnie.~"Za goliardy! - wali tedy -
179     3|            goliardy! - wali tedy - za waganty! za gołotą w miasto
180     3|            wali tedy - za waganty! za gołotą w miasto naszłą żonka
181     3|           wreszcie wrota i ścichły za nimi skowyty bólu.~Ciągnęli
182     3|        wdowa jaka mieszkała, która za mąż wydać się rada, gdzie
183     3|            satyry grodzkie; poszli za swymi - dzikimi. Oto zasobną
184     3|          pod pachą - byś wiedział, za co cię kanonik ze społeczności
185     3|           wytrąca, a franciszkanin za czarta samego bierze!"~"
186     3|       swoją z tą skarbonką oddał - za gędźbę piękną."~"A przecie
187     3|         bowiem sprowadzono takiego za żywa do miasta Aleksandrii,
188     3|       Panki prawdziwe? choćby tam, za morzem?"~"Różnie różni powiadają.
189     3|            bydlęca. Aż się goliard za nimi ująć musiał:~"Nie o
190     3|            nakaz białkami oczu. By za chwilę twarz poczerwieniałą
191     3|      Gęślarz tymczasem zagonił się za karczmarką, dziewką jak
192     3|         przecie rada widzi, że się za nią po izbie wciąż merdają.
193     3|           głuchy szczęk łańcucha i za chłopem w spiczastym kołpaku
194     3|            ci taka niepoczciwa, to za co mnie lubisz?"~Nie znalazł
195     3|          mu ją odjęła sprzed ust.~"Za com ci luba?" - nastaje
196     3|         najważniejszej. Ciągnie go za rękaw, uchyla mu znów czarkę
197     3|         był wciąż jeszcze markotny za to zohydzenie wiersza jego
198     3|             Nie sprowadzano takich za żywa do miasta Aleksandrii,
199     3|       ławie; ale czy że ramię było za krótkie, czy że książka
200     3|          książka sama odsuwała się za każdym razem od garści precz -
201     3|       consolationem zaczerpnąć - a za najlepsze pocieszenie powiązać
202     3|      Piekło i Czyściec, nawiedzone za żywa; mistrz Pitagor po
203     3|            jak to sumienie samo... Za ciszą klasztoru zawyje nieraz
204     3|    zaskowyczy w ocknieniu tęsknoty za swym domem prawym - osobliwie
205     3|           w żarzy świętego Jerzego za czarną pawężą w srebrne
206     3|     ukazała mu czarnoksięską mocą.~Za chwilę porwie się z miejsca
207     3|         które zlepiły się ciężko - za oćmą, za durem migota skrzydło
208     3|      zlepiły się ciężko - za oćmą, za durem migota skrzydło czerwone
209     3|       śpiewaków niemieckich. Ba, i za Renem przytrafiło się słyszeć
210     3|            drzewa ciosanymi czyni, za topole uwysmukla, ten nowy
211     3|            że dla goliarda i nędza za bogata. Stąd nieufności
212     3|          całował i swoim obyczajem za kolana w pokłonach chwytał.~
213     3|        przed chwilą? - chwytał się za głowę, obałamuconą zjawieniem
214     3|      ocknął się w duszy.~Chwyci ją za rękę jak w kleszcz i odciąga
215     3|          twoich! - Chwyci go nagle za płaszcz na piersiach i odepchnie
216     3|    zaledwie."~"Lub może - podejmie za chwilę - może ci się przy
217     3|      Zapomniałeś przy winie, że mi za pyszny baldachim twego łoża
218     3|          wagancie durny, że ja bym za tobą i na ostatnie gościńce
219     3|        siebie samego, wiodąc okiem za jej spojrzeniem.~I opadł
220     3|         pasji dowiedziona poskoczy za nim do stołu; jedną nogą
221     3|       zniecierpliwi się niebawem i za te włosy Podejmie mu głowę.
222     3|     uciekła?!..."~Lecz gdy chorego za puls ujął, zrzedła mu mina
223     3|            by każdą duszę z osobna za jej przewiny zważyć. Więc
224     3|        wasza ziemska i w wieczność za wami pójdzie: że i w piekle
225     3|             Uśmiechnie się szeroko za Pierwszym zaraz łykiem.~
226     3|            pląsać znów pocznie tuż za nim po linie i naszeptywać
227     3|            ten huragan oklasków! - za to, żeś się zachwiał tak
228     3|          dziewczynę.~"Darmo ty się za tym gęślarzem wciąż oglądasz -
229     3|   załatwiał się lekarz ze dzbanem. Za każdą tylko czarką obracał
230     3|            ma być tak oszukany, bo za połowę człowieczeństwa,
231     3|      rzeczom, które są z ducha!... Za was to - żaki! - pierś swoją
232     3|   piersiach - zło i grzech jawny - za gryzącą kauterię na serce?!"~
233     3|            dusze młode kierują się za goliardem.~Co widząc, lekarz
234     3|         nade wszystko sumienia nęk za to wszystko czegoś zaznał
235     3|         żaki:~"Pójdziemy, waganty, za naszym przeznaczeniem szukać
236     3|      skrzydło zapału, które porwie za sobą chmury wszystkie z
237     3|           życia skał, aż pociągnie za wami i rozum rozumnych,
238     3|      grobach, kędy my je targniemy za życia!..."~Tu już szał porwał
239     3|            dźwiganym jej ciężarem. Za tą kolumną ze spiżu teraz
240     3|     Pójdziecie, chłopcy, bić się - za przewodem naszym?"~Posiała
241     3|      pomogli tym panom przebić się za mury..."~"A jakże! a jakże" -
242     3|            wszystkich ulicach... A za kimkolwiek w grodzie zbiry
243     3|          grodzie zbiry podszczują, za wami wszak mi najgorliwiej
244     3|         się zaczną obliczać z wami za swawole dzisiejsze, za swe
245     3|        wami za swawole dzisiejsze, za swe żonki i córy! Niech
246     3|    Powiedzą, że od jakiej radczyni za lubość przy studni dostał
247     3|            Szukaj głupszej."~ ~"Bo za malutkie to na stępory twoje:
248     3|   powiedział, jaka to sprawa jest, za którą gardłujesz?"~"Jak
249     3|           nie odgadnąć od razu, co za jedni są ci panowie!"~Żonglerzy,
250     3|          ci panowie!"~Żonglerzy, a za nimi goliard, doskoczą do
251     3|         gestami. A lekarz wydziwia za nimi, jak to kobieta każde
252     3|       bardzo rada widzi, jak jeden za drugim maczają gęby, ciągną
253     3|         przyszło! - wzdycha niby - za sławione bohatery samemu
254     3|            tu wyjmuje, ówdzie znów za łaty wstawia, u nakolanka
255     3|          otrzymuje na podtrzymanie za kowadło. Na nity skują teraz
256     3|            skuwana. A pełzając tak za nią, wciąż jeszcze coś koło
257     3|        czuciem - podnosi człeka! A za gołębiem białym, który furknął
258     3|     wesołkowy czeladnik płatnerza. Za chwilę ciągnie go jednak
259     3|           chwilę ciągnie go jednak za fartuch ku ławie, usadza.
260     3| opuszczenie w tym mieście, gdzie - za towarzystwo człecze, za
261     3|            za towarzystwo człecze, za kamractwo, drużbę i miłość
262     3|     usłużyć panom od tamtego stołu za to ich nastawanie na rybałtów
263     3|   przystroić się zechce na miasto, za kurwę ją okrzykną i zapiszą
264     3|            oczy zdziwione; a sapie za wszystkich, którzy milczą.~
265     3|  najbliższe. Płacić chcą dziewce i za jej poczęstunek, o darmochy
266     3|            wdzięczności, osobliwie za trochę kobiecego serca w
267     3|          klerków nauczyli się żacy za dary doczesne płacić dobrem
268     3|            respektowaniem, spłonie za piwonię. (Wystarczyłoby
269     3|           Coś jak chmury przegania za szybami, a po ścianach piwnicy
270     3|         potem rzecz cała z miejsca za to rusza w pojętności gromady;
271     3|           się wraz i ramion mocą - za jej to właśnie płaczu przyczyną!
272     3|            aż staną pod blask łuny za dwa posągi czarne w surowych
273     3|            bramy grodzkiej.~Jakoż, za rogów wyciem na trwogę,
274     3|           zbroi, pawęży i miecza.~"Za dnia na rynku - usłyszą
275     3|       pewnie w zbirów łapy. Jeśli, za sztuki samej pohańbieniem
276     3|        sobą w tym krzyku opętanym. Za żaków natarciem psy kuglców
277     3|        ujadaniem wściekłym - jakby za obrazę swych panów. Tym
278     3|         kłębowisko ludzkie. Wlecze za sobą łańcuch pochrzęstny,
279     3|           poodrzucał, niedźwiedzia za ten kolec u nosa o ziem
280     3|         tylko pierwszego ze zbirów za nóżkę ujmę i nim reszty
281     3|     kamratami. Ich męska krzętność za orężem - pod łuny mrugania
282     3|         szału gromady całej.~"Hej, za dobosza chyba przed wami
283     3|          wywinie.~"I powiodę was - za rycerza przewodem - już
284     3|         izby, chwyta mocną garścią za ramię, odciąga precz - gdzieś
285     3|       czasu mordowania się łudzi."~Za ciemnymi basztami grodu
286     3|            skrajem o mury miejskie za nieboskłon wsparty, nakrył
287     3|    bezpieczny, snom nawet człeczym za kopułę uciszeń.~Odpustową
288     3|            lub gorliwość do nauki. Za bramą - myśli - u dróg rozstajnych
289     3|            nikt nie rozpatrzył, bo za przeżegnaniem się ginęło
290     3|            w tej rozpaczy może, iż za późno temu na pokutę, kto
291     3|          późno temu na pokutę, kto za kobietę skarbonkę klasztorną
292     3|           wszystkie pokut moce.~Bo za każdym zelżeniem ręki wraca
293     3|           się łasicą stopka pani a za nią, jak ten wąż, spod spódnicy
294     3|      wysztywnił go na klęczkach. I za pacierze, które stygły na
295     3|      powściągnie mu ramię.~"Frate! za co ty mnie tak smagasz?
296     3|       Ziemi cię na oczekują morzem za gdy księdze przeorowej w
297     3|        nocy swe bezszelestne gońce za duszami, a teraz zdzwania
298     3|            wrzaskiem uganiania się za kimś:~"Tego tu gęślarza
299     3|     strzaskane gdzieś koło łokcia, za rękaw przy garści podtrzymuje
300     3|      ruchem szyj obu obzierają się za wagantami.~Nie słychać wcale
301     3|           wagantów plemię bękarcie za błędnymi ojcami wszelkiego -
302     3|       tymczasem już w dal odniosło za tamtymi, którzy wychodzą
303     3|           most spuszczony. Bieleje za nim wolny gościniec świata.
304     3|      jeszcze wcale. Żaki ciągną go za fartuch, by pośpieszał z
305     3|     skrzydeł słyszał, podążających za kluczem: tyle w tych postaciach
306     3|    wagantami na wędrowanie swoje - za morze, ku Ziemi Świętej.
307     3|   dobrawoli pielgrzymi mnich i nie za pobożnych myśli przewodem,
308     3|         gwiazdy.~Tak igrce i żaki, za przewodem rycerzy błędnych,
309     4|    rozchodników kępę pod sobą.~Tu, za bramą miasta, u pierwszego
310     4|          minął - wraz: "dokąd..."? Za rycerzami błędnymi, w wagantów
311     4|        tego powstydzić przed Tobą? Za błędnym rycerstwem porwał
312     4|       świeczników wiedzy niejeden, za błędnych rycerzy przykładem,
313     4|       kobył - brak im wiatronogich za młodu towarzyszów Muzy:
314     4|           to nasza droga, lekarzy, za widmem rycerzy błędnych."~
315     4|        tęgo biło o coś, ku czemuś, za coś - czego ani oczy nie
316     4|      żarliwiej oglądać się pocznie za dawnych dni ciepłem lub
317     4|        dale.~Daremnie obaj tęsknią za swą panią, daremnie wypatrują
318     4|          wcale już nie wróci...~Że za gruba?... Schudnie, nie
319     4|            się zazwyczaj te, które za młodu pogrzebały tkliwość.
320     4|  kwiatuszek polny skomlić będziesz za nią, młodzieńcze niejeden!...
321     4|           kęsy co najsmaczniejsze. Za matkami w grodzie te pierwsze
322     4|           daleko, mówią - daj Boże za rok tam zajść. Byle tylko
323     4|   mieszczan i wszelkiego gburstwa; za rzeką zaś, na górze świętej
324     4|        usłyszysz tam rzeczy takie, za które u nas turma i klątwa.
325     4|            Mhm!... mhm!... mhm!" - za jedyne żakom przytakiwania
326     4|       indziej błądzi myślami (hej! za dziewczyną lekką; nie wiedzą
327     4|           Ni to ptak w podniebiu, ~za nieścigłym krążę;~ni to
328     4|          towarzysze wszyscy, jeden za drugim, klękać poczynają
329     4|        piersi bić. Tak się namodlą za poległych towarzyszy, nasmucą
330     4|            to nasze drogi poetów - za widmem rycerzy błędnych.
331     4|        upogodnij duszę! Skoro mnie za bramę każdego miasta, na
332     4|       chyłkiem brat franciszkanin. Za siebie, w stronę klasztoru
333     4|           cygaństwa swego.~Gdy tuż za nią, na gościńcu, wyłania
334     4|        gwiazdy na wyży. Świat cały za organy staje, na których
335     4|        mnich na wędrowanie dalekie za morze, ku Ziemi Świętej.
336     4|    dobrawoli pielgrzymi brat i nie za pobożnych myśli przewodem.
337     4|            I w czyich rękach?... A za co oddana?"~Kłodą zwisło
338     4|          kobiecie w świata zgiełk! Za żonglerami śpiewaj na kobiet
339     4|           śpiewaj na kobiet cześć! za skoczkami po rynkach skacz!
340     4|        skoczkami po rynkach skacz! za goliardem Kościołowi bluźń!
341     4|       powiedziano mu, kto ją ujrzy za życia w glorii niebieskiej.
342     4|           począł go przeor wysyłać za kwestarza na odpusty, by
343     4|   przysięgach odmawia.~Alić z tyłu za ramię coś go kleszczem chwyta
344     4|     Terazże ci to, mnichu, dopiero za głowę się chwytać i ciemię
345     4|   rozmarzeniu piękności swojej, że za twym uściskiem wstąpi w
346     4|            się!"~Mnich poły habitu za sznur zatyka, by się nie
347     4|            dopiero.~Zaś ręka druga za tarczę całą dzierży - mocno
348     4|           owcy zbłąkanej. Z rzadka za furtę wygląda: i oczom,
349     4|           rękę na głowie i powiada za wymówkę całą:~"Strzeż się,
350     4|           Tej tu garniesz, która i za wagantów dusze najniestateczniejsze
351     4|          się zawsze przed Bogiem - za co ma od nich pieśni i muzykę,
352     4|            na piersi. Zamknęły się za nimi wrota świata, okoliły
353     4|            na świecie. Każe mu iść za sobą do piekarni, na ławie
354     4|    człowiekiem na świecie. Bowiem, za łaską Bożą, odczuwa niechybnie,
355     4|           słońcu samemu naprzeciw. Za słońcem zajrzały przez okna
356     4|        okna celi, przynosząc bratu za kolory do księgi - złote
357     4|          pierwsze życie! powtarzaj za mną, bracie, czym prędzej,
358     4|            drogi do wtórego życia: za tymi tu murami - gdy do
359     4|        pychy raną... Pierwsze! mów za mną, jak każę!"~"Pierwsze" -
360     4|        celi franciszkańskiej jakby za nim się ogląda. I ukrywa
361     4|           piekle i czyśćcu mistrza za żywa wodził. Źleć powiadał!"
362     4|       czeluście piekieł otwierał i za mnie z potępionymi duszami
363     4|           niemu - jak Parsifal sam za młodu, który otrokiem był
364     4|           Boga i Muz, jak Parsifal za młodu; choćby i ziemskich
365     4|         była, skoro duszy ludzkiej za żywa raju doznać..."~Nie
366     4|             tymi słowy ich nazywa. Za przechodnią drogę ku dalszym
367     4|       czupryną. - Wagant wagantowi za kufel piwa odstąpi pieśń,
368     4|     zdziałaną... Ale tamtemu nawet za najlepsze wino w karczmie
369     4|           zapowiedne, i nas samych za stracone łamie!... Takie
370     4|      pacierza postaci Tej, która i za wagantów dusze najniestateczniejsze
371     4|          się zawsze przed Bogiem - za co ma od nich pieśni i muzykę,
372     4|            przy księdze, wybiegnie za furtę i dogoniwszy go na
373     4|              goliard nam zostawił: za votum do kościoła powiadał.
374     4|         oliwy owładania i harmonii za całe moje tu włodarstwo."~
375     4|     grzęzły w omiękłościach drogi: za kobierzec ciszy porastały
376     4|           I nie obejrzał poza się.~Za klasztorem ostro rysował
377     4|        wprost tronu! Onaż to wszak za te pieśni i muzykę, którymi
378     4|             którymi ją obdarzacie, za wami to właśnie - żarliwiej
379     4|          właśnie - żarliwiej niźli za wszystkie inne dusze - zastawia
380     4|    pogaństwa wyrzucali tu pewnie - za klasztoru niedobrą granicę -
381     4|          Nie ich rzecz" - powtarza za nim jak echo.~"Moja sprawa.
382     4|           nawrócić tam i w odwecie za jej krzywdę obić do krwawych
383     4|   pomstliwości. Po czym ciągnie go za obie ręce, sadza przy sobie
384     4|        wszystkich grodach - a jego za pomocnika w tym jej rzemiośle...
385     4|           ciałem.~Chwycił ją mocno za ramiona oba.~"Bij!" - woła
386     4|             W czyśćcu i piekle był za żywą duszą jasnowidzącą" -
387     4|           na świecie? choćby tam - za morzem?"~Aż się goliard
388     4|       rozpromieniona wdzięcznością za to słowo. "Nie satanassa
389     4|      jeszcze...?!~Chwycił ją znowu za ramiona i trzęsie z całych
390     4|             Powiódł goliard oczyma za tym przypadkiem; zamyślił
391     4|         głazy.~Skryła się wreszcie za tą kaskadą.~I wtedy takie
392     4|      urocznych. Począł oglądać się za dziewczyną i szukać jej
393     4|       bioder nie przysłania. Tylko za jabłko pierś własną w dłoni
394     4|        czym przycichła nareszcie."~Za całą odpowiedź wskaże mu
395     4|      jawnym już czarem tych ruin - za klasztoru niedobrą granicą.~
396     4|           O n to pewnie sam, który za siebie i Muzy pacierze tu
397     4|           dotykając czoła wybrane.~Za chwilę klęczał goliard prawdziwie
398     4|            Już nie rączymi wyskoki za przędzą barw wszystkich,
399     4|          obejdą się teraz. Starczy za nią dziewcząt śmiech szklany
400     4|     rozgwiazda co chwila czyniła - za krzyk radosnego ciała na "
401     4|        wody gromadką całą. I wioną za kolumny swej świątnicy otwartej.
402     4|         już z dala garściązda się, za biodro, za udo z miejsca
403     4|         garściązda się, za biodro, za udo z miejsca ułapi, gdy
404     4|           zamyślił się nad tym, że za ciężkie ono ponoć ku onym
405     4|         skrzydła słoneczne radości za hermesowe lotki do pęcin
406     4|      trzyma oburącz grono zerwane, za czarę rżniętą w ognistym
407     4|        rżniętą w ognistym rubinie, za boga samego kielich napełniony
408     4|           człecze dziękczynienie - za życie, za szaleństwa ludziom
409     4|         dziękczynienie - za życie, za szaleństwa ludziom nawet
410     4|          ludziom nawet podarowane, za śmierć i tak rychły z niej
411     4|       ciałem i radośniejszą duszą: za ziemi odmładzanie wieczne.
412     4|            rozmach na przodowanie:~Za najad pląsem i w bachantek
413     4|       niegiętkich. Dwie dziewanny, za pochodnie dwie, pręży oto
414     4|        opary świtania, ponosić się za nimi gwiazdą tańczącą -
415     4|       przez mój taniec skuteczny."~Za kapturem zwleka zeń i szatę
416     4|          zda się, sfrunie i porwie za sobą kokosz zaczepna! Ale
417     4|      brzuchem, gdy w wiotkim pasie za węża się gnie i wystawia
418     4|    rumowiska, gdzie tylko w pogoni za nią uderzyła stopa goliarda,
419     4|        słońcu nad strumienia wodą: za tę chwilkę rozłąki tym gwałtowna
420     4|     Mierzchnie świat. Z oparzelisk za wodą mgły wyłażą i snują
421     4|       strzępami potarganych rojeń. Za strumieniem tylko czajka
422     4|            wieczornej jak ta dusza za dnia oszukana słońcem.~Zorza
423     4|          światła i harmonii, która za Apolla na niebie niegdyś
424     4| pierzchliwości wszelkich.~Oto leży za nim to naczynie pierzchliwości.
425     4|          nie żałować mi tedy gęśli za votum oddanych. O winie
426     4|         przepiję uniwersytet cały! Za psałterz, mszał i dewocjonał,
427     4|        otulić zdołał oglądając się za jakimś tu schroniskiem dla
428     4|          razie spod tego ciosu, by za chwilę dopiero załamać się
429     4|    wdzięczności do serca wycałował za podziękę - w trzony pędzli
430     4|      bezwiedną przekorą.~"Pacierze za jej duszę mów! - odgadywał
431     4|         wolna i krzepnie jakoś, by za chwilę z wielkim zdumieniem
432     4|   klasztornych korytarzy wystąpiły za bratem Łukaszem i na słoneczne
433     4|       ciałem - spłonionemu duchowi za świecę obiatną.~I wskroś,
434     4|   wyłącznie wolno im było kwitnąć, za ramą z gruzu cegieł, w kształt
435     4|        niechęć ich rosła; nie tyle za kwiaty może, ile za to malowanie.
436     4|           tyle za kwiaty może, ile za to malowanie. Ktoś tu inne
437     4|         rodzimej ciepło i rozsiewa za kwiaty - by potem co wiosna,
438     4|       Bożej imię, na Amen ptaszego za dnia chóru, śpiewa głos
439     4|      namaluje one panie wszystkie: za anioły u niebieskiego tronu.~
440     4|        wyciągniętej podaje kwiat - za życia swego niechlebny plon: "
441     4|          Gęśle swoje tym razem nie za votum daje, lecz jakby zwraca
442     4|       dusze. Pieśniarz bosy, który za życia giezła się jeno dorobił
443     4|        tota joculatorum turba!~Tuż za nimi klęczy na obrazie i
444     4|       żonglerów duchem, a młodości za nimi porywem usidlał go
445     4|  okrzepłość powietrza przed burzą, za oddechu ciężkością, wypełniały
446     4|      człecza stworzyła posiadanie. Za prawa nakaz, za króla rękawicę
447     4|        posiadanie. Za prawa nakaz, za króla rękawicę czerwoną
448     4|          Gerardus pono w więzieniu za kacerstwo skończył. Franciszkanów
449     4|        burzowym ściemnieniu świata za oknami celi. gdy klasztor
450     4|          że słychać było na drodze za murem gdyby jeźdźca jakiego
451     4|                Chwytał się oburącz za skronie.~Długo siedział
452     4|            pewnie w to złe miejsce za klasztoru granicą."~Z zaświstem
453     4|        nowinę. Po czym schwyci się za skronie; największy oto
454     4|     śmierci przeczuciu) kościołowi za votum zostawił.~Przytwierdza,
455     4|        ciało jego w złym miejscu - za granicą - kędy niejedna
456     4|  przedburzowy czas na złym miejscu za klasztoru granicą tam był!
457     4|      wnętrzu krwawić jęły - z żalu za kochanką - więc je roztargał.
458     4|           tym ścierwem... Choć oni za tę przemoc przepraszali
459     4|             są sabaty na świecie!"~Za te bary, szerokie jak u
460     4|         przemoc wywlokła cię tam - za granicę - nie ich prośby
461     4|        niby piekielnym, a biskupów za capita cornuta opisał. I
462     4|          otrzymywał od oświeconych za one pieśni, które ubogaciły
463     4|      świata." I wyprowadził mnicha za celi próg. "Joculatory?!... -
464     4|        Joculatory?!... - Wybiegają za furtianem po korytarzach
465     4|     skoczka zaniepokojona pobiegła za kochankiem, postanowili
466     4|              trafili w ono miejsce za klasztoru granicą.~A teraz
467     4|          odczuwali swe wypchnięcie za ramy społeczności. I co
468     4|       grzeszną śmiercią włóczęgi - za murami, w polu. Wymódlcie
469     4|       śmierci owo obrazem i zjawą.~Za tym słupem kiru z larwą
470     4|            licu - ni ten skowronek za sową - z musu, z bezwoli,
471     4|          cicho, raz po raz. Drzewa za furtą, nawałnicą tak długo
472     4|       śmierć tymczasem wystąpiwszy za furtę, skierowała się w
473     4|       grzeszną śmiercią włóczęgi - za murami, w polu... I karą
474     4|     poburzowy czas; zbiry grodzkie za nią w trop a chyłkiem -
475     4|   zaokrąglone lękiem burzy. Cóż to za osoba taka ważna, by aż
476     4|          swe kosztowne pierścienie za jałmużnę wyzwolenia dla
477     4|            ulicy, widzą zbiry, mży za szybami światło czerwone
478     4|       opodal, kogo śmierć obwołuje za łup swój ostatni, wychylił
479     4|     ulicach?... W polu, powiadasz, za murami zmarł?... Bodaj to!
480     4|           nie wyrzucę - wychrząkał za chwilę. - Chodź tu, na górę;
481     4|     uradował się pomysłowi swemu - za goliarda, który wczoraj
482     4|            w zastępstwo, skoro się za jego duszę w grodzie podawasz.
483     4|          po drugiej stronie ulicy. Za węgłem ostrożnie ukryci,
484     4|            stropowe wiązania domu. Za dnia dachówki tam pewnie
485     4|          głową na łonie dziewicy - za figmentum Zbawiciela u łona
486     4|           tej robocie. Dzisiaj jam za dnia płatnerz, zbrojmistrz
487     4|            na ręczniku podesłanym. Za czym dobył z puzdra dwa
488     4|           przewężała się szklenica za klepsydrę wewnątrz sypką.~
489     4|             wedle wierzeń moich... Za sprawą tej zbroi zakupionej
490     4|            w piekła czeluść zwalał za życia!... Że z onych to
491     4|           dech świeży. Powlókł się za nim kamrat od dzbana.~Między
492     4|        tego.~Zbiry i stróże ukryci za węgłem ulicy jęli w tej
493     4|         pił, bo pił rzetelnie, ale za poczęstunek nawet nie porozmawiał.
494     4|       dorywa się już gburnie, lecz za rąbek larwy licowej ujmuje.~
495     4|           Ujrzał piszczel i kostkę za łydkę całą, gnat biały za
496     4|          za łydkę całą, gnat biały za udo i, pustą aż po krzyże,
497     4|          Oto dzban, już wysączony, za jej ręki dotknięciem napełnia
498     4|    jakimżeś ty diabłem pakt zawarł za cenę własnego życia oddanego
499     4|         nad tym owo Drzewem Życia, za resztę własnego żywota.
500     4|            już tylko woń puchara - za ostatnie tchnienie życiowych