Czesc

 1     1|      się tu palma znalazła. Bo prawdziwie jakowaś spiekota siłom serdecznym,
 2     1|        niegdyś nad miastem. "I prawdziwie - zamyślali się ludzie na
 3     1|       kupieckiego stanu. Na to prawdziwie nam dziś przyszło, że słuchają
 4     1|    przywoła księcia.~"Nie wiem prawdziwie, co mniemać o tym rycerzu.
 5     1|     żywota były już z nami. Bo prawdziwie, po tych włóczęgach dziś
 6     1|  familia, rzeką mieszczanie; i prawdziwie sercem tak dziś moja, że
 7     2|     dla żałośników. A i lekarz prawdziwie powiadał, że tęskliwiec
 8     2| wszystkie ponęty świeckie?!... Prawdziwie mówię, Boże, nie wódź! nie
 9     2|      starych i młodych - niźli prawdziwie do zratowania wiernego strażnika
10     3| subditas ~tibi, o tu, Venus!~I prawdziwie uległymi je czyni. Opodal
11     3|    świat zbawić wszystkich. Że prawdziwie tak było, a wierzący w to
12     3|      souquenie a demoiselle.~I prawdziwie - gdy stary strój kobiety
13     3|   przystrojoną dumnie? Wolisz? Prawdziwie?!... Widzisz: boś przywykł
14     3|       złego i dobrego? Może my prawdziwie zła i dobra sacerdotes ambulantes?
15     3|    ludzką wynosił. Nie jestże, prawdziwie, nawet to najlepsze, co
16     4|        tu murami - gdy do nich prawdziwie zatęsknisz - serca skruchą,
17     4|        taką zdziałał. A jeśli, prawdziwie, zmilknąć goliardowym gęślom,
18     4|      Za chwilę klęczał goliard prawdziwie u ołtarza, który odnalazł
19     4| upowietrznia cała - że zda się prawdziwie jak tamte prządki słoneczne.~
20     4|         stał goliard u kolumny prawdziwie jak słońca bogomolec pokutny:
21     4|      męża strzeżona, tym razem prawdziwie przez dymnik na dachu wychyli