Czesc

 1     1|          błędny, gród wyzwalający.~Krwi ludzkiej w żyłach ruszenie
 2     1|           twarzy, jakby wartkością krwi ruszonej aż bolesna.~"Bacche!" -
 3     1| przekleństwa rannych rycerzy - zaś krwi widoku całkiem już nie lubił.
 4     2|       swoich.~Bo żar jakowyś warem krwi rycerskiej rozlewać się
 5     3|       przypomniane znów wzburzonej krwi, objęło go znów zamroczeniem
 6     3|            Floriana nieosobliwy na krwi puszczanie. Ale trudno:
 7     3|          wytrzymał na sobie widoku krwi nierycerski naród rybałtów.
 8     3|            u kolan:~"Dosyć już tej krwi, dobry lekarzu! Na miłosierdzie
 9     3|        wciąż na ziemi z garnczkiem krwi w jednej ręce, a z lampką
10     3|       rozdyma już im nozdrza zalot krwi... A kobieta płacze.~Zawodzi,
11     3|           nagim grzbiecie strugami krwi. Sczerniał od tej posoki
12     4|          dziś waganty w światy.~We krwi spaliło się rozpłomienienie
13     4|        próżność, z posmakiem jakby krwi samej, że się tęgo biło
14     4|        kiwa siwą brodą nad śladami krwi na nim, nie racząc nawet
15     4|    płaszcze słonecznej purpury - z krwi swojej młodej kolorów może?...~
16     4|         się zaledwie wino, snadź w krwi młodej więcej słońca niż
17     4|          lata gorącości nie dopalą krwi w żyłach i winnej macicy
18     4|            przedsię jam krew z jej krwi!" - zamyślił się mnich z
19     4|     poprzedniej przez lekarza - po krwi puszczaniu, powiadają towarzysze
20     4|           pokazały żaki: palcem we krwi własnej maczanym wypisał
21     4|     świętego Floriana, niedobry na krwi puszczanie. "A lekarz wiedzieć