Czesc

 1     1|    mówić mniemam!... Nieprawdy moje piękniejsze, ale o nie nikt
 2     1|   blady, i baczyć na milczenie moje, oczyma zgadywać odpowiedź
 3     2|      grzech twój śmiertelny na moje barki zakonnika, w żarliwość
 4     2|    żarliwość moich pacierzy! w moje serce mnisze!..."~Węgiel
 5     3|    piersi i goleni gnuśnych... Moje bo mieszczany tylko przedrwiny
 6     3|        was w życiu nastaje!... Moje wy chłopcy poniewierane
 7     4|        księgi; nieme były usta moje: ponurzony bywał duch nawałnością
 8     4|       z Dawidem: "Gotowe serce moje! Boże, gotowe serce moje:
 9     4|       moje! Boże, gotowe serce moje: będę śpiewał i grał...
10     4|   przeklęte niech będzie życie moje!" Pochyli się przeor ku
11     4|    bracie poeto, grzech swój w moje serce mnisze! na moje barki
12     4|        w moje serce mnisze! na moje barki pokutnika! w żarliwość
13     4|   owładania i harmonii za całe moje tu włodarstwo."~Zatrzymał
14     4|     jak ta śmierć kościana, są moje królowe i święte, zakrzepłe
15     4|  klęcznika - może więcej niźli moje i twoje życie!"~Mnich ukrył
16     4|  zapatrzył się był on rycerz w moje wrota kościoła, na których
17     4| ulicach i u grodu bram. Stąd i moje dziś guzy i rany na łbie.
18     4|          Ucieleśniły się spiże moje: wyruszyły z kościoła wrót
19     4|         Dam ci, dam pieszczoty moje wszystkie, rycerzu ty mój
20     4|        na żywym spiżu opodal. "Moje ty kochanisko najwierniejsze!..."~