Czesc

 1     1|     nie słyszał, zapatrzony ku górze, gdzie się dlań trzepotało
 2     1|     świegotem furknął nagle ku górze. Rycerz, i przed damami
 3     2|    rzekniesz, bańką mydlaną ku górze.~Pogoniły tę bańkę oczy
 4     2|           Baa.!" - uderzyła ku górze trzecia bańka mydlana -
 5     2|     jednym okiem wyzierając ku górze - żałosna bardzo w tej desperacji
 6     2|  dopełni."~Dźwigać się jęły ku górze te karki doziemne. I ta
 7     2| węgłach i graniach hen, na tej górze muru, po zrębach i okopach
 8     3|    pokrzykliwy, i ten zamek na górze widny. Kędyż to śpieszyć
 9     3|     anioła. ~Zdołaszli to?"~Ku górze rozłożyły się w olśnieniu
10     3|      obsiadły krawędzi jego na górze. Opodal komina stoi beczka;
11     3|     Wesołka łapą kreśli coś ku górze... - kędy się ta droga mleczna
12     4|     gburstwa; za rzeką zaś, na górze świętej Genowefy - miasto
13     4|   nagle, wyrzucając ramiona ku górze. Jak żagiel powiała chusta
14     4|    mnichowi) zaroił się tam, w górze - księżyc nie opierał się
15     4|        tych ramion kwietnym ku górze rozwarciu trzepoce się motyl
16     4|    piersi obie jak te czary ku górze wystawi, to zda się, czeka -
17     4|    całym. Krzyża jawny błysk w górze i ogień przestworów otchłannych -
18     4|   słowa mistrzowe), jak tam, w górze... rozpłomieniona w krąg
19     4|         przeor wskazał ręką ku górze - ważyć będą na drugiej
20     4|     się ziemi, lecz drzewem ku górze wyrastać!"~Zstępuje przeor