Czesc

 1     1|            Uspokój się pani: goliardowi nic się nie stało. Pewnie
 2     1|      Markotnie coś się stało goliardowi, poskrobał się po kapturze.~"
 3     1|         Na szukanie Graala."~Goliardowi chciały zrazu opaść ramiona.~"
 4     2| palcach rannej ręki odliczał goliardowi nowy jego przyjaciel, jakie
 5     2|   krwawniku, o rubinie!...~A goliardowi zdało się, że to dwa krzewy
 6     2|  cały. Tak się dziwnie zdało goliardowi, że ramię jakieś przemocne
 7     3|  kolana w pokłonach chwytał.~Goliardowi tymczasem przygasły oczy,
 8     3|     twoją nędzarną."~Zrzedła goliardowi mina. A i ona w łagodność
 9     3|     czarna w srebrne ćwieki.~Goliardowi chyba po raz trzeci uderzyło
10     3|     siłą, zezem wyzierają ku goliardowi: co on powie na to. W wiecowaniu
11     4|  zostanie mi nade wszystko!" Goliardowi zaokrągliły się oczy w zdumieniu. "
12     4| oświeceni nową karmią ducha.~Goliardowi żyły nabrzmiewają na skroniach,
13     4|     jakby ze sobą mowa wlała goliardowi w żyły ogień uniesienia
14     4|  teraz mowa muzyki dosnuwała goliardowi rojenia słoneczne: gęśle
15     4|     Sabat!..."~Przerwały się goliardowi w myślach te obrazy.~Bo
16     4|       że przypomną znienacka goliardowi... duszę towarzysza poległego
17     4|  duszach władza przypomniała goliardowi tak niesamowicie tę pieśń.
18     4|        Czytałże wszak przeor goliardowi z księgi, że co mistrz w
19     4|   może Ona to właśnie zwróci goliardowi votum jego... I położy na
20     4|      kruchty bodaj, zdziałał goliardowi nagrobek. W podłuż by go