Czesc

 1     1|         słowu Mojemu na wspak, miecz zastawił, by płaszcz strojny
 2     1|  naszyjnicy, w podłuż spoczywa miecz srogi. Zbodły się nogi,
 3     1| odświętnym, a gołymi garściami miecz zdobył i nim goliarda zasłonił.
 4     1|    teraz zważ: i ja zastawiłem miecz, aby płaszcz strojny kupić.
 5     2|     się do czynu: Dobyć ojcowy miecz, zastawiony u Żydów; odszukać
 6     2|         Zbroję nabył płatnerz, miecz zasię wykupił poufnik królewski."~
 7     2|      przyjmować takie zastawy. Miecz rycerza, powiadał, od którego
 8     2|       zbrodzień będzie pojman, miecz nad nim złamać, zbroję i
 9     2|       trubadur jaki?... Więc i miecz mój nawet ośmieszyli, że
10     2|     karacenę świeżo zdziałaną, miecz zaledwie ukuty lub tarczę
11     3|         Rozwala się na stołku, miecz naprzód wystawia i pyta
12     3|  naszyjnicy; w podłuż spoczywa miecz srogi. Zbodły się nogi,
13     3|        sajan skórzany. - A i o miecz ten srogi ciebie nie poproszę,
14     3|     zgarną się waganty pod ten miecz. I takie ich opłomienienie
15     4|       się do pani. Lancelotowy miecz i tarczę w rękach dzierż!...
16     4|        tej chwili ze szczękiem miecz w dłoni brata: nie mnisza
17     4|   lilii!... Lancelota to chyba miecz, Franciszka samego różaniec!
18     4|    rękawicę czerwoną i mistrza miecz ład rządny między ludźmi
19     4|       tu na wieki. Za tarczę i miecz - gęśle i smyczek by mu