Czesc

 1     1|        amari - nie wadzi bynajmniej kobiecie i dwoistego zażyć kochania -
 2     1|         godzi się więcej powiadać o kobiecie rycerzowi... A teraz zważ:
 3     2|          zwraca niechybnie myśli ku kobiecie. Wróciła tedy na niego ta
 4     2|           przestań już raz myśleć o kobiecie."~Lecz on w nagłym napływie
 5     3| najpiękniejsze, jakie Bóg dał kiedy kobiecie ziemskiej!..."~Wonczas dopiero
 6     3|             rozumu, podobać winno w kobiecie. Prócz cnoty, prócz cnoty
 7     3|             u tamtych jak siodło na kobiecie się wydaje, u nich dwornością
 8     3|      wolniejsze serce, a ciało przy kobiecie wróbelkiem wtedy: dla ciebie
 9     3|         zmylił orację i by podzięka kobiecie zaświadczoną była, cmoknął
10     3|    Augustyna: "Nie dawaj duszy swej kobiecie!... De carnibus tuis abscinde
11     3|             bez grzechu tęsknoty ku kobiecie może by nawet i Lancelot
12     3|          możesz nie się od odsmagać kobiecie o myśli Gdy świata... ze
13     4|           idź, przeklęty, z myślą o kobiecie w świata zgiełk! Za żonglerami
14     4|           Przytrafia się zaś każdej kobiecie; niechże raz wie, durny,
15     4|      szukają.~I że z nią łatwiejsza kobiecie robota niźli z zazdrością.~
16     4|             oczach złorzeczył klerk kobiecie:~,,Femina res rea, res mala,
17     4|           votum oddanych. O winie i kobiecie śpiewać można i bez gęśli
18     4|             surowo mniszych myśli o kobiecie, w nazbyt wielkiej pogardliwości
19     4|         nocnym jak i ona, przekłada kobiecie u okna, że lepiej było to