Czesc

 1     1|     szelestnym i pióreczkiem na głowie, by im który "Bacche!" nad
 2     1|      snadź były własne kudły na głowie nieosromionej niźli futro
 3     1| szczęścia przeciche roją się po głowie waganta? Jakich tęcz wianki
 4     1|     jakie tam znowu Muzy komu w głowie? Panowie tu juszą o - s
 5     2|         w srebrzystym zawoju na głowie. Broda jego, o czarności
 6     3|        mnich ani więcej myśli w głowie, ani śmiałości w gardle
 7     3|     sprawy ma pewnie królowa na głowie swojej!~Pusto było. Tylko,
 8     3|         wierszy wyświetlają się głowie. A roi się po niej rzecz
 9     3|        nosem.~Ale coś mu tam po głowie nietrzeźwej błąkać się wraz
10     3|       mimo wszystko: i sercu, i głowie, i dumie mojej!... Owo że
11     3|        ani ty, ani żadna inna w głowie pogodnej. Im pogodniejsza
12     3|      któremu roiły się wciąż po głowie żywe spiże ku ozdobie kościoła,
13     3|  sączącej się z jakiejś rany na głowie, której nie czuje jeszcze
14     4|      mnicha, kładzie mu rękę na głowie i powiada za wymówkę całą:~"
15     4|        rybałtkę z kapeluszem na głowie, pociągnął ją na ratusz
16     4|      kłębi, coś mota żywo w tej głowie. Więc on podsuwa temu motkowi
17     4|        jest więcej ładu niźli w głowie kobiecej.~Zza cierni i głogów
18     4|     postać w kamieniu o odbitej głowie i strzaskanych stopach.
19     4|      czucie zatraciłeś w mądrej głowie klerka, w piersi nazbyt