Czesc

 1     1|         żonglerów. Goliard niech progu przestępować się nie waży.~
 2     1|      brody poważne.~Ale nie było progu takiego w mieście całym.
 3     1|     mieście!~Przysiadł gdzieś na progu, ni to pątnik zziębły u
 4     1|         szczęściem na wydeptanym progu człeczej troski może - waszych
 5     3|        uważniej okiem drugim. Na progu ukazał się zjaw chyba skoczki -
 6     3|         gospodzie. Oto znów są u progu, ale na ogonach przysiadłe.
 7     3|  alkierza? - zapiszczy cienko na progu, który wraz przeskoczyć
 8     4|          Kto zaś do doli swej od progu śmierci powraca, tym żarliwiej
 9     4|   przyprowadź. Pozwalam."~Gdy na progu stanął goliard w czarnym
10     4|        do nóg ci padła, ciałem u progu się powaliła wystawiając
11     4|        precz! matkę, powaloną na progu - przekroczyć! I nie oglądając
12     4|  Ostatniej stopy szmer u takiego progu użalił się chyba echu tej
13     4|     piersi, stał już od dawna na progu celi! Cierpliwie wyczekiwał
14     4|       położą ciało jego na samym progu zamkniętego kościoła. Niech
15     4|       kształt trupa.~A śmierć na progu kościoła uderza po trzykroć
16     4|         i mocy tuż znad kościoła progu odjechała ponoć na księżyc.
17     4|    sprzed kościoła.~Ten bo nawet progu kościelnego przekroczyć
18     4| zamkach-niewidach zrojeń, lecz u progu nieomal, w pierwszej samotni