Czesc

 1     1|          ranka kładło pozłocisty płaszcz miłosierdzia na te łby kołtuniaste,
 2     1|     schody. A w kroków prędkości płaszcz jego tak się baniaste podwiewał,
 3     1|      opierzchłe, w męża sobolowy płaszcz i czapę, pod futrem nóż
 4     1|        wspak, miecz zastawił, by płaszcz strojny kupić! Tego nie
 5     1|         ja zastawiłem miecz, aby płaszcz strojny kupić. Zważ dalej:
 6     2|       przypomina sobie oto nagle płaszcz i szatę, które mu był za
 7     2| otępienia goliard pociąganiem za płaszcz cucić musiał.~"Panie, panie! -
 8     2|   odkryły oto w tłumie wspaniały płaszcz i strój rycerza przechodzącego
 9     2|          Zawijał się szczelnie w płaszcz.~Lecz oto w sukiennicach
10     2|      raczę."~I stargnął z ramion płaszcz swój drogocenny, mnie go
11     2|      śmierć w szpony swoje bodaj płaszcz jego tymczasem.~Daremnie
12     3|     twoich! - Chwyci go nagle za płaszcz na piersiach i odepchnie
13     3|       się ku nim, targa na sobie płaszcz i szatę - wystawia pierś
14     3|        stagnął się w tym zamęcie płaszcz z jego ramion. Linochód
15     3|        wieżyc obu rozpostarł się płaszcz nocy i skrajem o mury miejskie
16     4|          o to nie pytał. Gadkarz płaszcz swój czarny na ramiona jej
17     4|         ziemi, zawija się w swój płaszcz i mruczy:~"Na ten koniec -
18     4|        choć nie w zbroję, lecz w płaszcz i kaptur klerka przyodzieje