Czesc

 1     1|             zaśpiewa. Czapę opodal na ławie położył, by sama żebrała.
 2     1|               z groszem uzbieranym na ławie zostawił: milsze mu snadź
 3     1|           wreszcie żongler u pieca na ławie. Długo gardło zwilża, zanim
 4     2|          lekarz swe zioła w misach na ławie; drugą ławę dla chorych
 5     2|             dalej raczył, zanim go na ławie chorych nie posadził.~"Mam
 6     3|                sadza go przy sobie na ławie.~"Siądźże, napijże się,
 7     3|        łagiewki. Bo chwiał się już na ławie.~Spostrzeże to skoczka,
 8     3|         stumaniony winem, siedział na ławie w podokiennej nyży. Po kilkakroć
 9     3|         którego wsparł było opodal na ławie; ale czy że ramię było za
10     3|               do stołu; jedną nogą na ławie przyklęknie, ogarnie ramieniem
11     3|               goliard przysiadłszy na ławie, zażądał kęsa chleba - kto
12     3| najpoważniejsi, przysiedli się doń na ławie i skrzepiają słowem: żyć
13     3|            się tu z panią śmiercią na ławie pieścisz, na ulicy przed
14     3|            oto nad tym wielkoludem na ławie.~"Przyległo się coś na długo?
15     3|               go jednak za fartuch ku ławie, usadza. Sam zaś podwinąwszy
16     3|           dotychczas milczał wciąż na ławie, a i potem wobec płatnerza
17     3|         prawda poety. Tu zaś leżąc na ławie, wsłuchiwałem się uważnie
18     4|               za sobą do piekarni, na ławie sadza, sam mu przynosi kubek