Czesc

 1     2|        zechce; niech go sobie w klasztorze jakim przechowają tymczasem,
 2     3|           by do ksiąg zacnych w klasztorze się dostać:~Virgilim znów
 3     3|      wiecznego bezpieczeństwa w klasztorze.~Jutro będzie znów zawisał
 4     3|        w grodzie, czym diabeł w klasztorze: wszystkiemu zawsze winien.
 5     4|        głosy powszednie. Tam, w klasztorze, na długo przed jutrznią
 6     4|     mnichu? Rozwłóczyć chuci po klasztorze? Zamącić te święte cisze
 7     4|       kotwic nadziei. Z gęsią w klasztorze jakby i ster swej łodzi
 8     4| boleściwej!... Słysz! dzwonią w klasztorze."~A choć się łzami w tej
 9     4|        nie został, nie został w klasztorze!...~Ledwie poznać ją może
10     4|       kamieniu.~"Nie zostałeś w klasztorze?" - pyta o rzecz tak oczywistą.~"
11     4|       bezradne.~"Nie zostałeś w klasztorze?" - pyta nie do rzeczy,
12     4|      chyba człeka (krom braci w klasztorze!), który by pod kwiatów
13     4|       furtian poroznosił już po klasztorze tę nowinę.) Niczym myszy
14     4|       kamrackiego pogrzebanie w klasztorze... Czego żadną miarą uczynić
15     4|        pogrzebanie towarzysza w klasztorze.~Już oto niosą go żaki na
16     4|      mnichy pogrześć goliarda w klasztorze nie zechcą, wonczas na żywy
17     4|       Do ludzi zaś - do braci w klasztorze - nienawiść; o czym (w jadowitej
18     4|        siebie ma się wałęsać po klasztorze, raczej tańczyć mi go nauczcie.