Czesc

 1     1| cyklopowe mury i czujne straże, bowiem tylko w przeszkód goryczy
 2     1|      jego nad wielkoludów moce, bowiem zbył z własnego serca tej
 3     1|       Więc się śpieszy skoczka, bowiem przyobiecała im zatańczyć
 4     1|     zabiłem na zamku komnatach, bowiem uchybił czci mojej pani."
 5     2|        nie zda mi się cielesne. Bowiem wiedz: trojakie są niedole
 6     2|   powiadaj!) każda miłość inna. Bowiem wszystkie bujności młodego
 7     2|        zaniepokoiły się bardzo, bowiem rzecz całą usłyszały o zmroku
 8     2|        nie stoją waganty wcale, bowiem już teraz, przed nabożeństwem
 9     2|  baldaszkiem z kamienia. Ujrzał bowiem w jej oczach cichych Bożego
10     3|         będzie rycerz wiecznie! Bowiem ja wziąłem na się jego grzech
11     3|        mógł to potem lud mnogi, bowiem sprowadzono takiego za żywa
12     3|    świadczeń kłamstwa grzeczne, bowiem z nich rodzi się ornatio
13     4|         człowiekiem na świecie. Bowiem, za łaską Bożą, odczuwa
14     4|        pęt własności wszelkiej. Bowiem poucza święty Ambroży, iż
15     4|      również na tę drugą szalę. Bowiem powiada najwymowniejszy
16     4|       kamieni i spiżów mistrze. Bowiem sztuka nasza jest służką
17     4|     najchętniej nas nawiedza... Bowiem nie ty, mistrzu, lecz Duch
18     4|          nie z piekła on rodem. Bowiem święty Antoni wywiódł ich