Czesc

 1     1|      na gwałt bije, by cichnąć znowuż w modlitewne podzwony, w
 2     1|     swoją. Nie żeby głodny był znowuż tak bardzo, ile że... "Nie
 3     1|        goliarda, by nie smęcił znowuż z tej przyczyny.~I wyszarpnąwszy
 4     1|        sprzed chwili.~"Jakiego znowuż t a k i e g o?" - wyżabia
 5     3|      po nieszporach zatańczono znowuż. Te skoczne gromady wszelakiego
 6     3|        i zbytkowości nie takie znowuż królewskie, bo alherunt
 7     3|       swymi słowy. Ściągnie mu znowuż kaptur z głowy, wstrząchnie
 8     3|        katafalku. Gromadzą się znowuż naokół rybałty, włażą na
 9     3|     czarką biegnie od beczki.~"Znowuż ty! - Uszczypnie ją lekarz
10     3|     płomienie - bo łuna pożogi znowuż zadrgała nad miastem grozą
11     4|      przysiedzi, aliści zwieje znowuż na gościńce - żak wędrowny!
12     4|       dla niego dziewczyna. "I znowuż ona!" - pomyślał niechętnie.
13     4|      mu przypina...~I o nimfie znowuż zapominać każe.~Natury samej
14     4|      skrę w duchu swoim spalił znowuż - i znowuż! - w cielesnym
15     4|        swoim spalił znowuż - i znowuż! - w cielesnym naczyniu
16     4| młodych muzyka.~Więc słyszy ją znowuż?!... Słyszy w tej oto żywej
17     4|  równie przerażone porwały się znowuż kawki u dzwonnicy. I kraczą...~